Als je ooit je kind bent kwijtgeraakt, ook al is het maar voor een seconde, dan ken je het gevoel van totale paniek dat je lichaam overneemt en wat je met geen woorden kan uitdrukken.
Ook al heb je je hoofd misschien een halve seconde weggedraaid – ineens was je kind weg. Iedereen met een kind heeft dit waarschijnlijk wel eens meegemaakt – en voor de meeste ouders heeft deze ervaring gelukkig maar een paar seconden geduurd, voordat ze weer zijn herenigd met hun eigen kind.
Maar wat zou je doen als deze ervaring van een paar seconden naar een paar minuten gaat, om na overal te hebben gezocht te constateren dat je kind echt weg was?
In dit sociale experiment, doet een klein meisje alsof ze haar moeder kwijt is en ze niet weet hoe ze thuis moet komen.
De mensen die ze benadert hebben geen idee dat ze een actrice is en dat de situatie wordt gefilmd.
Ze vraagt herhaaldelijk om hulp aan voorbijgangers, om uiteindelijk alleen op de stoep te gaan zitten.
Maar wat er op het einde gebeurt deed me volledig huiveren.
Kijk de video hieronder:
https://www.youtube.com/watch?v=vt9uSqV1RRk
Dit heeft me absoluut doen beseffen hoe egoïstisch we kunnen zijn als we buiten rondlopen. De waarheid is dat ik niet weet of ik haar zelf had zien zitten! Ik ben blij dat ik deze video ben tegengekomen omdat het me heeft doen realiseren dat we meer met onze omgeving bezig moeten zijn – vooral met jonge kinderen die verdwaald kunnen zijn. Deel om mensen meer te attenderen op de mogelijk verschillende consequenties van het negeren van een kind dat hulp nodig heeft.