Familie verstijft wanneer hond plots in doodskist kijkt om iets te onthullen

Iemand verliezen is enorm zwaar, ongeacht of het nu verwacht is of niet. Maar het zijn niet alleen mensen die rouwen, ook dieren rouwen om hun overleden familieleden.

Het verlies van een geliefde kan hard aankomen voor een hond. Ze zijn trouwe dieren en zeer empathisch. Wanneer hun dierbare baasje sterft is dat niet zomaar een persoon, het is de persoon die hun hele leven lang voor hen heeft gezorgd. Dat dit verwarrend is voor hen, is het minste dat je kan zeggen.

Hun huis en baasje zijn vaak het enigste gevoel van affectie en warmte die ze kennen, en wanneer dat er niet meer is kan dit hard aankomen.

Sadie, een 13-jarige hond uit verschillende rassen, weet hoe moeilijk het is om iemand te verliezen.

Ze was pas acht weken oud toen ze in haar nieuwe familie werd opgenomen en was sindsdien een graag gezien familielid.

Bovendien had ze een sterke band ontwikkeld met haar baasjes. Toen ze dus een van haar dierbare baasjes verloren was, was ze in rouw.

Toen Andy Baelieu, het baasje van de hond, plots een hartaanval kreeg, probeerden de artsen hem nog te reanimeren, maar tevergeefs. Sadie was de hele tijd aan zijn zijde, snuffelend aan zijn hand.

Zijn vrouw Julia Baelieu was er het hart van in toen haar echtgenoot plots stierf, en merkte dan dat de hond echt depressief was.

Julia besefte dat Sadie depressief was

Ze vergezelde Andy elke dag op weg naar zijn werk, en na zijn dood staarde ze voortdurend uit het raam. In de tien dagen tussen Andy’s dood en zijn begrafenis stopte Sadie met eten en verloor ze 8 kg.

“Rouw is geen menselijke emotie. Liefde is geen menselijke emotie. Dit zijn emoties die alle levende wezens delen,” zegt Barbara King, antropologe aan het College of William and Mary, en auteur van het boek “Hoe Dieren Rouwen“, aan TODAY.

Julia begreep dat Sadie aan het rouwen was voor haar beste vriend en er bestond geen twijfel over dat ze ook de begrafenis zou bijwonen.

Toen het tijd was om de doodskist te bekijken op de dag van de begrafenis waren Julia en Sadie de laatsten om de kamer binnen te komen. De hond legde zijn twee pootjes op de doodskist en keek in de kist naar haar overleden beste vriend.

Het was een bijzonder krachtig moment voor beiden.

Nadat ze klaar waren gingen ze terug naar huis en Sadie at haar eerste maaltijd in dagen. De trouwe gezel kon eindelijk beginnen aan het rouwproces.

Ik ben blij dat Sadie en Julia elkaar hebben tijdens deze moeilijke periode.

Deel dit artikel met je vrienden op Facebook zodat meer mensen dit trieste, maar prachtige verhaal kennen.