Bruiden zijn meestal erg zenuwachtig over hun huwelijksdag, want ze zijn het middelpunt van de belangstelling. Iedereen zal hen aanstaren. Huwen met de partner van je leven is een van de mooiste dingen ter wereld.
Daarom wil je er dan ook extra speciaal uit zien.
De lachende gasten, de tranen in de ogen van je geliefden, en alle schoonheid waardoor we omringd worden… Redenen genoeg om te houden van iemands huwelijksdag.
Maar beeld je in wat voor een ervaring het moet zijn als je blind bent.
Toen ze 19 was, ging Stephanie Campbells gezicht erg achteruit. Later werd duidelijk dat ze een ziekte heeft geërfd van haar moeder, kegel-staaf dystrofie.
Deze diagnose maakte haar moeder helemaal blind. Western Journal schreef hierover.
Moeders ziekte geërfd
De jaren gingen voorbij en Stephanies zicht werd erger en erger. Ze nam de kans om zo lang ze nog kon, alle kleuren en schoonheid op te nemen rondom haar. Tijdens deze jaren ontmoette ze ook de man van haar leven, Rob.
Toen Stephanie 29 was, kon ze alleen maar silhouetten zien. Maar toen haar zicht geleidelijk aan verdween, paste ze zich goed aan.
29 en blind
In november 2018, toen Stephanie 32 jaar oud werd, was het tijd voor de grootste dag van haar leven, haar huwelijksdag. Nu was ze helemaal blind.
Wat niemand echter kon afpakken van Stephanie was haar geheugen en herinneringen. Ze had gevisualiseerd hoe ze alles wilde voor haar huwelijk. De jurk, de ceremonie, de bloemen.
“Wanneer we ons zicht verliezen, worden andere zintuigen sterker”
Om beter te begrijpen wat het is om niets te zien, werden de gasten gevraagd om een blinddoek te dragen tijdens het huwelijk. Het initiatief werd door iedereen geprezen.
“Het betekent dat iedereen 100% aanwezig was,” vertelde Stephanie aan Good Morning America.
“Wanneer we ons zicht verliezen, worden andere zintuigen sterker. Daardoor kunnen we iets prachtig ervaren op een echt unieke manier,” zegt een stem in het begin van het filmpje.
“Vandaag ervaren we alles zoals Stephanie het ervaart.”
Het filmpje toont waarom we altijd beter appreciëren wat we hebben. Je gezondheid, onze geest of de mensen die in ons leven bestaan. Deel a.u.b. om je waardering te tonen.