Het is altijd hartverscheurend om te zien wanneer iemand zijn hond moet achterlaten. Sommige mensen verlaten hun hond op de meest onmenselijke manieren.
Maar soms moeten we begrip tonen wanneer iemand hun huisdier voor adoptie opgeeft. Dieren kosten namelijk veel geld en verantwoordelijkheid, en sommige mensen kunnen het gewoon niet langer veroorloven.
Toen een hond alleen werd aangetroffen, hing er een briefje aan zijn nek waarop geschreven stond waarom hij werd achtergelaten. Maar het is een verhaal dat aantoont waarom begrip tonen echt nodig is.
Het was in 2017, toen een pitbull in een kooi werd aangetroffen in de buurt van Harwinton, Connecticut.
Rond de nek van de hond hing een briefje, geschreven door de vorige eigenaar van de hond. Hij legde de hele situatie uit:
Mijn naam is Dikkie Dik. Ik ben agressief, maar dat komt omdat ik bang ben. Mijn baasje houdt erg veel van me, ik beteken alles voor hen! Mijn baasje is echter dakloos en ziek en kon niet langer voor me zorgen. Veroordeel hem niet. Ze probeerden me naar een asiel te brengen, maar daar werd ik niet aanvaard. Ik weet dat mijn baasje van me houdt, want ze is de enige die me een kans in het leven heeft gegeven.
Ik wil niet in een auto wonen voor 2 maanden, en mijn baasje huilt elke dag voor me dat ze het jammer vindt dat ze me moet achterlaten. Ik ben zeer beschermend voor mijn baasje en zal iedereen bijten die haar probeert pijn te doen. Het enige wat mijn baasje wil, is dat iemand me een kans geeft, en me verzorgt en liefde geeft. Ze is er het hart van in en ik ben erg triest dat het zo ver is moeten komen. Niemand wilde helpen.
Dikkie Dik.
Thomas Mitchell van het dierenasiel herinnert zich dat de eigenaar van de hond hem had opgebeld om hem te vertellen over Dikkie Dik. Ze klonk erg triest en vertelde dat ze erg veel van zijn hond hield.
“Ze bracht hem binnen, en reed weg. We brachten andere asielen op de hoogte dat hij hulp nodig had,” vertelt Mitchell aan WFSB.
“Ik kan me niet inbeelden hoe deze vrouw zich moet gevoeld hebben.”
Het goede nieuws is dat Dikkie Dik verzorgd werd. Uiteindelijk vond hij een organisatie die voor hem wilde zorgen.
“Dit is wat ze doen,” zei Mitchell. “Ze helpen mensen in nood.”
Ook al was hij erg bang, toch slaagden ze erin om de hond te trainen, en hij boekte snel vooruitgang.
“Met geduld en aardigheid kon Dikkie Dik snel zijn kunstjes tonen, neerzitten, een pootje geven enzovoort,” schreef de organisatie op Facebook.
Dan kwam het mooie eind: Dikkie Dik werd herenigd met zijn baasje!
Dikkie kreeg gratis zorg en de dakloze vrouw vond een job, een nieuw huis en een nieuw begin!
“Dikkie werd herenigd met zijn baasje, dat was een ongelofelijke ervaring, een nieuwe start voor allebei”, schrijft de organisatie.
Wat een perfect einde! Het bewijst nogmaals hoe belangrijk het is dat er zo’n organisaties bestaan. Niet alleen voor de dieren, maar ook voor hun baasjes.
Deel dit wondermooie verhaal!