Lydia Fairchild maakte iets mee wat geen enkele moeder ooit zou overwegen. Ze werd ervan beschuldigd niet de biologische moeder van haar kinderen te zijn.
Als moeder dragen we onze kinderen, baren we ze en voeden we ze op, zonder er ook maar een moment aan te denken dat dit ooit in twijfel zou worden getrokken en dat we ze zouden kunnen verliezen.
Maar een moeder uit de Amerikaanse staat Washington verloor bijna haar kinderen door een verrassende DNA-testuitslag.
In 2006 had Lydia het financieel moeilijk en moest ze overheidsbijstand aanvragen. Een van de vereisten was een DNA-test om te bewijzen dat zij en haar partner de echte ouders van de kinderen waren.
De moeder van drie kinderen dacht er niets van totdat de testresultaten terugkwamen waaruit bleek dat haar DNA niet overeenkwam met dat van haar kinderen.
Lydia kon de uitslag niet geloven en dacht meteen dat er een fout moest zijn gemaakt. Daarom deed ze een nieuwe test, maar de uitslag was hetzelfde. Een verbijsterende vaststelling, omdat het DNA van haar vriend wel overeenkwam met dat van haar kinderen.
“Ik wist dat ik ze droeg en ik wist dat ik ze ter wereld had gebracht. Er was geen twijfel mogelijk,” vertelde Lydia aan ABC News.
De toen 26-jarige kwam in het centrum van een strafrechtelijk onderzoek terecht.
“Toen ik ging zitten, kwamen ze en deden ze de deur dicht. Ze gingen gewoon terug weg en begonnen me te ondervragen met vragen als: ‘Wie ben jij?'” vertelde Lydia aan het persbureau.
Ondanks dat haar verloskundige, Dr. Dreisbach, die bij al haar bevallingen aanwezig was geweest, ermee instemde om voor de rechtbank te getuigen, was geen advocaat bereid om haar zaak aan te nemen vanwege de DNA-resultaten.
“DNA is 100 procent waterdicht en liegt niet,” vertelde een maatschappelijk werker haar.
De sociale dienst dreigde haar jonge kinderen bij haar weg te halen – het was een nachtmerrie voor de jonge moeder.
De verwoede moeder had haar breekpunt bereikt. Een rechter had haar gezegd een advocaat te zoeken, maar niemand wilde haar zaak aannemen. Een maatschappelijk werkster had haar gewaarschuwd dat ze haar kinderen elk moment konden afpakken. Ze overwoog om ze te verstoppen.
Maar toen kreeg Lydia een doorbraak: aan de andere kant van het land, in Boston, had Karen Keegan een niertransplantatie nodig. In de hoop dat een van haar zonen een match zou zijn, ondergingen ze een DNA-test.
Maar ze kreeg precies hetzelfde resultaat als Lydia. Geen van haar kinderen kwam overeen met haar DNA, waardoor de artsen in het duister tasten.
In het geval van Karen werden echter verdere tests gedaan om DNA uit haar hele lichaam te halen. Ze ontdekten dat het DNA in haar schildklierknobbeltje overeenkwam met dat van haar kinderen.
Artsen ontdekten dat Lydia en Karen hun eigen tweeling waren, een medisch fenomeen dat ‘chimerisme’ wordt genoemd. Dit betekent dat de twee vrouwen verondersteld werden een tweeling te zijn, maar terwijl ze in de baarmoeder van hun moeder zaten, versmelten de twee bevruchte eicellen tot één foetus die twee afzonderlijke DNA-strengen draagt.
Lydia onderging vervolgens dezelfde tests als Karen om te bewijzen dat ze dezelfde aandoening had en de biologische moeder van haar kinderen was.
Er zijn wereldwijd slechts 30 gevallen van deze zeldzame aandoening gedocumenteerd, maar als Karen er niet was geweest, had Lydia’s situatie er heel anders uit kunnen zien.
“Ik zou mijn kinderen nu waarschijnlijk niet hebben als ze haar (Karen’s) situatie niet hadden ontdekt. Ze zouden niet hebben geweten dat ze me zelfs maar als een chimaera moesten beschouwen,” voegde Lydia eraan toe.
Dit is angstaanjagend om te denken dat dit een moeder kan overkomen, ik kan me niet voorstellen hoe bang Lydia moet zijn geweest.
Deel dit alsjeblieft zodat meer mensen zich bewust zijn van deze zeldzame medische aandoening.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
