Toen Rocky Dennis in 1961 werd geboren, leek het jongetje met de heldere ogen een gewone baby. Toen hij net twee jaar oud was, zou het leven van zijn familie echter voorgoed veranderen.
Tijdens een routinescan ontdekte een röntgentechnicus onregelmatigheden in Rocky’s schedel. Er was een calciumophoping in zijn schedel die zijn gelaatstrekken vervormde.
De dokters voorspelden dat Rocky niet ouder zou worden dan zijn zevende verjaardag. Maar de kleine jongen versloeg de kansen en werd een grote inspiratie voor velen.
Dit is alles wat je moet weten over het buitengewone leven van Rocky Dennis, en hoe hij, per ongeluk, een wereldwijde ster werd dankzij een verpleegster in het ziekenhuis door de film Mask uit 1985.
We worden allemaal verschillend en uniek geboren. Er kunnen zeker overeenkomsten zijn zoals onze hobby’s, en we kunnen dingen delen als haarkleur, interesses, of andere uiterlijke facetten, maar uiteindelijk is het voor ons allemaal het belangrijkste om anderen te accepteren zoals ze zijn.
Het maakt niet uit hoe of waar we geboren zijn, of we een lichamelijke of geestelijke handicap hebben of een aandoening waardoor we er “anders” uitzien dan de norm, we zijn allemaal hetzelfde respect waard. We moeten allemaal de kans krijgen om het leven te leiden dat we willen leiden.
Als individuen mogen we dat nooit vergeten, en het is van vitaal belang dat we elkaar eraan herinneren nooit over een ander te oordelen voordat we hem hebben leren kennen.
Het ongelofelijke leven van Rocky Dennis
Met dit in gedachten vinden wij het cruciaal om het verhaal te vertellen over Rocky Dennis, een buitengewone en ongelooflijke jongen wiens leven voorgoed veranderde toen hij nog maar twee jaar oud was.
Op 4 december 1961 werd Rocky Dennis geboren in Glenora, Californië. Zijn moeder, Rusty Dennis (later Mason), was bevallen van een prachtige kleine jongen. Niet lang daarna verhuisde de familie naar de stad Covina, Californië.
Toen hij twee jaar oud was – tijdens een routine tonsillectomie – veranderde Rocky’s leven voorgoed.
Rusty kreeg het nieuws dat geen enkele moeder ooit zou mogen krijgen. Een röntgentechnicus had enkele onregelmatigheden gezien in Rocky’s schedel, en verdere tests in het UCLA Medisch Centrum bevestigden dat de jongen een uiterst zeldzame aandoening had. Abnormale calciumafzettingen duwden zijn ogen naar de randen van zijn hoofd, terwijl tegelijkertijd zijn neus uit vorm werd gedraaid.
Ondanks zijn jonge leeftijd werd Rocky verteld dat hij zijn gezichtsvermogen en gehoor zou verliezen. Het meest tragische was dat de druk die door de kalkafzettingen werd veroorzaakt, uiteindelijk zijn hersenen zou vernietigen.
Helaas werd Rusty gewaarschuwd dat haar zoon niet ouder zou worden dan zijn zevende verjaardag.
“Ik stond niet toe dat de dokters hem de dood in praatten,” vertelde de moeder aan United Press International.
“Weet je, wat je gelooft werkt en hij geloofde dat hij zo lang kon blijven als hij wilde.”
Uiterst zeldzame ziekte van Rocky Dennis
Rusty was vastbesloten om haar zoon nooit te weerhouden van het leven dat hij wilde leiden. Ze wilde dat hij dezelfde ervaringen zou opdoen als ieder ander kind, en was van mening dat hij naar school moest gaan.
Tegelijkertijd wist Rusty dat hun leven voor altijd zou veranderen toen ze het kantoor van de dokter verlieten. De dokters hadden haar zelfs verteld dat haar zoon blind zou kunnen zijn als hij zes jaar oud was. Ze zeiden dat hij nooit zou kunnen lezen; leraren adviseerden Rusty dat ze hem niet op een openbare school moest inschrijven.
Rusty was er echter van overtuigd, zoals elke moeder zou zijn. dat haar kind alles aankon, dus ging Rocky op zesjarige leeftijd naar school.
“Ze probeerden te zeggen dat zijn intelligentie verminderd was, maar dat was niet waar,” vertelde Rusty aan People. “Ik denk dat ze hem uit de klas wilden houden omdat ze dachten dat de ouders van de andere kinderen er last van zouden hebben.”
Rocky’s moeder was al eens getrouwd geweest voordat ze Roy ontmoette, met wie ze Rocky kreeg. Ze gingen uit elkaar in 1971, toen Rocky tien jaar oud was. Rusty voedde haar geliefde zoon op, hoewel Roy ook na de scheiding dicht bij Rocky bleef.
Het was niet gemakkelijk om alle medische kosten van Rocky te betalen, ook al werden ze voor een groot deel gedekt door genetische onderzoeksorganisaties.
Rocky had het advies gekregen pijnstillers te nemen om zijn hoofdpijn te verlichten, maar samen met zijn moeder was hij in staat een bepaalde biofeedback-methode te leren die in plaats daarvan werkte.
Hoewel Rocky van nature anders was dan zijn klasgenoten, hebben ze hem naar verluidt nooit als zodanig behandeld.
“Ik leerde hem dat hij alles kon doen wat hij wilde.”
Toen hij opgroeide, deed hij zijn best om erbij te horen en deed hij dezelfde activiteiten als ieder ander kind van zijn leeftijd. Zo verkocht hij buren dezelfde kranten die hij van hun gazon had gestolen. Hij verdiende ook geld met babysitten – de kinderen waren blijkbaar nooit afgeschrikt door zijn misvormde hoofd.
“Ik leerde hem dat hij alles kon doen wat hij maar wilde. Hij geloofde niet in blind zijn: hij las de hele tijd,” herinnert Rusty zich. “De meeste problemen of pijn die hij had, kon hij op een psychisch niveau oplossen.
Kortom, Rusty Dennis was een normaal kind, en hij hield van alle dingen die kinderen doen. Maar op een dag, toen hij zeven was, besloot Rusty dat het tijd was om het recht te zetten met hem. Zij en haar zoon waren op reis naar Las Vegas, toen Dennis in de lobby van het Hacienda Resort Hotel een vrouwelijke dwerg zag.
De vrouw leek buiten proporties toen ze zich een weg baande door de menigte, en Dennis giechelde toen ze langsliep, tot grote teleurstelling van Rusty.
“Begrijp je het nu?” herinnerde Rusty zich dat ze tegen haar zoon zei. “Begrijp je nu waarom mensen je soms zo behandelen?”
Rusty knikte.
“Rocky, iedereen kan op iemand anders lijken, maar niemand kan op jou lijken. Wees daar trots op,” zei ze tegen hem.
Hoewel Rocky’s moeder, zoals gezegd, probeerde hem een normaal leven te geven, kon hij van tijd tot tijd herinnerd worden aan de realiteit van zijn situatie.
Rocky Dennis was een geweldige student
Sommige mensen hadden vooroordelen over hem, alleen omdat hij er anders uitzag, ook al was hij een aardige, vriendelijke en liefdevolle jongen. Hij ging naar de Sandburg Junior High School, waar lerares Barbara Silva werkte.
In 2013 sprak ze over de keer dat ze Rocky op school ontmoette. Hij was haar klaslokaal binnengelopen op de eerste dag van het schooljaar 1976. In eerste instantie dacht ze dat ze een jongen had gezien met een Halloweenmasker, een die veel te groot was voor zijn hoofd.
Als jonge onderwijzeres had Silva al besloten dat ze rechtuit moest zijn tegen de kinderen, vanaf het begin, als ze het respect wilde krijgen dat ze verdiende. Ze was vastbesloten de jongen te zeggen dat hij zijn masker moest afdoen zodra de bel ging, alleen viel haar mond open toen ze hem benaderde.
De jongen was Rocky Dennis. Hij zei haar dat hij waarschijnlijk in de verkeerde klas zat, en verliet het lokaal.
“Als ik die eerste dag tegen Rocky had gezegd wat ik van plan was te zeggen, was ik denk ik naar het kantoor van de directeur gegaan en had daar ontslag genomen,” vertelde Barbara aan Patch.
“Dat zou het einde van mijn onderwijscarrière zijn geweest.”
Hoewel Barbara niet Rocky’s eerste leraar was, herinnerde ze zich hem als een zeer pientere jonge student met een groot gevoel voor humor. Hij werd erg populair bij zijn klasgenoten, en niemand maakte zich druk om zijn uiterlijk.
“Als iemand liet merken dat hij zich ongemakkelijk voelde door zijn uiterlijk, zei hij heel nuchter: ‘Als je je ongemakkelijk voelt door mij, dan mag je verhuizen. Maar ik kan mijn gezicht niet veranderen,” herinnerde Barbara zich dat Rocky dat tegen een klasgenoot zei.
“Het zou een ijsbreker zijn. Hij stelde je op je gemak door aan te pakken wat je duidelijk dwars zat, en zei: ‘Het is oké, ik snap het.'”
Rocky Dennis overleed op 17-jarige leeftijd
Rocky was een geweldige student. Op de dag van zijn afstuderen aan de Sandburg Junior High School, haalde hij zijn diploma op in een nieuw pak. Hij kreeg ook een gouden certificaat, waarop stond “Rocky Dennis – Erestudent.”
Halloween werd ondertussen een van zijn favoriete weekends van het jaar, wanneer hij van deur tot deur kon gaan met de andere kinderen in de buurt en in de stad.
Niemand wist hoe hij er onder zijn masker uitzag, en Rocky had een gevoel voor humor dat alleen een kind met een gouden hart kon hebben.
“Wat schattig, hij draagt twee maskers! Doe je andere ook af,’ zei een vreemdeling tegen zijn moeder Rusty.
De jongen antwoordde: “Goh, het moet vastzitten. Rocky kreeg altijd veel snoep.”
In 1978 overleed Rocky op 17-jarige leeftijd. In 1985 was hij de enige van de tien bekende gevallen van zijn aandoening die ouder dan zes jaar was geworden.
Naar verluidt had hij enkele dagen eerder tekenen van zelfmedelijden vertoond, wat Rusty vreemd vond. Rocky vertelde zijn moeder dat het hem speet hoe hij geboren was, en verontschuldigde zich dat hij zo’n problematisch kind was.
Op 3 oktober gingen Rusty en Rocky uit eten. Tegen die tijd was Rocky broos geworden, en dus stuurde Rusty hem naar bed toen ze thuiskwamen, en zei: “Ga je hoofdpijn maar beter maken.”
Het was de laatste keer dat ze hem levend zag.
“Ik omhelsde hem en zei vaarwel”
Toen ze de volgende dag zijn slaapkamer binnenliep, was Rocky overleden.
“Hij was al weg…” vertelde Rusty aan People. “Ik omhelsde hem en zei gedag, maar hij was er niet.”
Rusty wist dat haar geliefde zoon een verschil kon maken, zelfs na zijn overlijden. Ze doneerde Rocky’s lichaam aan het genetisch onderzoekscentrum. Ook al was hij niet meer bij haar, Rusty herinnerde zich dat hij een jaar later bij haar terugkwam.
“Het jaar nadat hij stierf werd ik midden in de nacht wakker, en daar zat hij, in een stoel in mijn slaapkamer. Hij zei: ‘Hoi, mam. Ik ben op weg naar San Francisco. Ik zie je daar wel.”
Het was niet altijd zeker dat de wereld over de dappere Rocky Dennis te horen zou krijgen. In feite, zonder Anna Hamilton Phelan, hadden we misschien helemaal niets over zijn leven geweten.
In 1978, hetzelfde jaar dat Rocky overleed, werkte Phelan toevallig op de genetica-afdeling van een ziekenhuis toen ze hem voor het eerst ontmoette. Ze ging bij hem zitten en zei: “Ik wed dat je een verhaal te vertellen hebt?”
“Hij glimlachte een beetje en keek een keer op en antwoordde: ‘Ik denk het wel,'” vertelde ze aan de St Louis Post-Dispatch in 1985.
Phelan zag Rocky niet meer terug na hun korte ontmoeting, maar ze wilde alles over hem weten. Ze deed onderzoek, sprak met mensen die hem gekend hadden en sprak later met zijn moeder, Rusty.
Verpleegster Anna Hamilton Phelan maakte zijn verhaal bekend via de film ‘Mask’
Haar werk resulteerde in een scenario voor de film Mask, die in 1985 uitkwam. Eric Stoltz speelde de hoofdrol als Rocky en Cher als Rusty. De film won een Academy Award voor Beste Make-up, en Cher zelf won de prijs voor Beste Actrice op het legendarische filmfestival van Cannes.
Rusty kreeg 15.000 dollar voor de rechten op haar verhaal. Voor Cher was de film echt een bijzondere ervaring. Niet alleen omdat ze Rocky Dennis en zijn verhaal leerde kennen, maar ook omdat ze diep geraakt werd door de aandoening. Ze besloot dat ze iets wilde doen.
Nadat het filmen voor Mask was afgelopen, zette Cher zich in om craniofaciaal misvormde mensen in het hele land te helpen. In 1989 werd ze benoemd tot ere-voorzitter van de International Craniofacial Foundation.
“Weet je, als Rocky Dennis vandaag had geleefd, hadden de dokters hem misschien kunnen helpen,” zei Cher in 1994 tegen Parade Magazine.
“Alles wat een craniofaciale wil is niet abnormaal te zijn,” voegde ze eraan toe.
“Weet je, ze willen gewoon lopen en niet bekeken worden. Mensen zijn altijd aangetrokken tot wat ze denken dat mooi is, en ze zijn geneigd te denken dat mooie mensen aardige mensen zijn. Het een heeft geen invloed op het ander. Alles is zo perfect verpakt nu dat we niet willen kijken naar mensen die niet helemaal mooi zijn.”
Rocky Dennis’ verhaal is zo inspirerend. Hij was een oprecht liefhebbend en prachtig jongetje dat een veel langer leven verdiende. Moge hij rusten in vrede.
Deel dit artikel alsjeblieft met vrienden en familie op Facebook als je vindt dat innerlijke schoonheid belangrijker is dan uiterlijk.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
