Bij het trouwen denken jonge koppels meestal dat ze tientallen jaren bij elkaar zullen zijn om samen hun leven op te bouwen en te groeien. Maar zoals we weten kan het leven uitermate onvoorspelbaar zijn en je op eender welk ogenblik een hak zetten!
Op een zaterdag in mei 2007 werd Ryan Finley wakker en alles leek normaal. Hij keek op de wekker en vond dat hij zijn vrouw Jill Finley ook moest wakker maken.
“Ik ging Jill wakker maken, hetgeen op zich een wonder is want ik doe dat nooit op zaterdagochtend,” herinnerde hij zich nadien.
Hij zei haar naam maar ze antwoordde niet. Verrast begon hij aan haar te schudden maar kreeg geen reactie. Hij werd zenuwachtig en bang. Ryan belde onmiddellijk de hulpdiensten terwijl hij tegelijkertijd zijn vrouw probeerde te reanimeren.
Nadat de verpleegkundigen aankwamen werd ze snel in de ziekenwagen naar het ziekenhuis overgebracht. Hij reed in zijn eigen voertuig achter de ambulance aan.
Toen na aankomst in het ziekenhuis de dokters de toestand van Jill onderzochten, kwamen ze tot de conclusie dat ze een hartstilstand had gehad.
Ze pasten essentiële procedures toe om Jill te stabiliseren, terwijl Ryan buiten de spoedgevallendienst wachtte en af en toe een update kreeg over de situatie.
Toen de dokter uiteindelijk naar buiten kwam met een nieuwe update, vertelde hij Ryan dat hij moest bidden. Ryan zei dat hij besefte hoe kritiek de situatie was “Wanneer een dokter zegt dat je moet bidden kan het volgens mij niet erger worden.”
Kort daarna deelden de dokters Ryan mee dat zijn vrouw in coma lag. Hij kon niet geloven dat zijn mooie en levenslustige 31-jarige vrouw een strijd op leven en dood leverde.
Gedurende de twee weken dat Jill in coma lag, kwam er een gestage stroom bezoekers om haar en Ryan te zien en te steunen. Een van Jill’s neven kwam ook, met een bijbel in zijn hand. Hij las haar tenminste een uur voor uit de Bijbel.
Hij liet de Bijbel achter bij Ryan en stelde hem voor stukken te lezen als hij er zin in had. Sindsdien las Ryan zijn vrouw stukken voor uit de Bijbel in de hoop dat ze zou ontwaken.
Nadat Jill 11 dagen in coma had gelegen, ging Ryan naar huis om een tijdje alleen te zijn. Hij debatteerde over de vraag of hij Jill van de beademing moest halen, zoals de artsen suggereerden. Dezen dachten dat er geen verbetering in haar toestand zou komen en adviseerden haar van de beademing te halen.
Hij wist dat het betekende dat Jill kort daarna zou kunnen overlijden, maar de volgende dag zei hij tegen de dokters dat ze de stekker eruit moesten trekken. Na 14 dagen in coma werd de beademing stopgezet.
Ongeveer 5 uur nadat ze van de beademing was gehaald, begon Jill te bewegen en te mompelen. Ryan wou geen getuige zijn van wat, naar hij vermeende, de laatste momenten van zijn levenslustige vrouw waren en ging naar de wachtruimte tot het voorbij zou zijn.
Hij herinnert zich de momenten klaar en duidelijk, “De verpleegster kwam naar buiten en zei ‘Ik denk dat u naar binnen moet komen, ze is aan het praten'”.
Hij ging naar binnen in de veronderstelling een laatste gesprek te hebben met zijn vrouw. Hij herinnert zich “Ik ging naar binnen en Jill was aan het praten. Het eerste wat ze zei was ‘Haal me hier weg. Ik wil naar huis'”.
Ryan was verbijsterd maar onzeker of het wel helder gemompel was waardoor hij haar met vragen bestookte die ze alleen kon beantwoorden als ze volledig bij geest was. Hij vroeg naar de naam van hun huisdieren en enkele mentale rekenoefeningen, die ze allemaal correct beantwoordde. Ze vroeg zelfs om naar haar favoriete Mexicaans restaurant te gaan.
Jill zei later dat ze zich niets van de coma herinnerde, het enige wat ze voelde was dat ze een tijdje weg was geweest en toen was teruggekomen. In een interview werd Ryan gevraagd wat hij dacht dat zijn vrouw had teruggebracht, waarop hij onmiddellijk zei: “God. Goddelijke interventie. Ik voel het eerlijk gezegd zo.”
Niet alles werd weer het oude nadat Jill wakker werd. Ze moest een aantal van haar motorische vaardigheden helemaal opnieuw leren, zoals haar tanden poetsen of haar schoenveters strikken.
Het paar beschouwt dit als een tweede kans in hun leven en relatie en zorgt ervoor dat ze altijd aan elkaars zijde staan. Jill zegt dat Ryan de juiste beslissing heeft genomen door haar van de levensondersteuning te verwijderen, omdat ze niet als een plant zou willen leven.
De bezorgdheid en angst van het hele gebeuren blijven Ryan bij, hij zegt dat hij zich er altijd van verzekert dat ze er nog is. Hij zegt: ‘Er gaat nog steeds geen nacht voorbij dat ik niet wakker word. Ik geef haar meestal een schop en als ze me terugtrapt, weet ik dat alles OK is.”
Soms geeft het leven je een ongelooflijke tweede kans! We zijn zo blij dat zowel Ryan als Jill Finley het goed stellen.
Deel dit wonderbaarlijke verhaal met anderen om hun dag beter te maken!
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.