We hebben de neiging om naar dakloze mensen te kijken alsof zee en soort gezichtsloze mensen op straat zijn.
Maar niet is minder waar. Dakloze mensen hebben ook gedachten, gevoelens en dromen.
En soms zijn het de mensen die het minste hebben, die het meeste geven. Iets wat de 24-jarige Caroline Santana van dichtbij meemaakte.
Caroline Santana woont in São Paulo in Brazilië.
Op een avond stond ze op het punt om de bus terug naar huis te nemen. Maar toen ze door haar tas heen ging, realiseerde ze dat haar buskaartje weg was en dat ze niet genoeg geld had voor een kaartje.
Precies op dat moment werd ze benaderd door een man. Hij was duidelijk dakloos en vroeg haar om geld.
“Dit zei ik, ´kun je een momentje wachten? Ik denk dat ik net mijn buskaartje verloren ben´,” schrijft Caroline Santana op haar Facebook.
Caroline had nooit dit antwoord van de man verwacht.
“Hoeveel heb je nodig voor een kaartje?” vroeg de dakloze man. “Ik heb maar 4 real, (ongeveer 1,10 euro), maar ik kan het je geven.”
Caroline was erg ontroerd, maar weigerde het geld.
“Weet je het zeker? Ik kan je het geld geven. Ik kan je niet laten lopen. Ik kan je helpen,” zei hij.
Toen keek Caroline nog een keer in haar tas- en vond haar kaartje.
Ze bedankte de dakloze man voor zijn aardigheid en zijn onbaatzuchtige gebaar. Daarna liep ze naar de bushalte.
Maar na een paar seconden, draaide ze om. Ze wilde een foto maken met de dakloze man, zodat ze die op Facebook kon plaatsen en iedereen kon zien hoe groot hart deze man had.
“Schrijf dat ik Cesar heet. Dat is mijn naam!” vroeg de man.
Caroline vond ook nog twee Braziliaanse real in haar tas en gaf het aan de man voordat ze ieder hun eigen weg gingen.
Ze publiceerde haar post op Facebook en sinds mei 2016 heeft de post meer dan 650.000 likes ontvangen en is het120.000 keer gedeeld.
“Was het een klein gebaar? JA! Maar we kunnen er iets van leren. Deze man, die maar zo weinig heeft, en afhankelijk is van anderen om te overleven, was bereid om me alles wat hij die nacht had te geven om zo te zorgen dat ik niet naar huis zou hoeven lopen. Ik weet zeker dat er op hem neer gekeken wordt vanwege zijn uiterlijk – veel mensen zullen denken dat hij slecht is en een dief zou kunnen zijn. Maar nee, hij heeft een groot hart.
Dit verhaal is een les in karakter, bescheidenheid, wijsheid en liefde! Veroordeel niemand vanwege op basis van uiterlijk. God schrijft recht met kromme lijnen!”
Ik geloof oprecht dat iedereen die dit leest geïnspireerd zal zijn door de dakloze man.
Niemand kan alles doen, maar iedereen kan iets doen. En samen kunnen we nog meer doen. Deel dit bericht op Facebook als jij dat ook vindt!