We zijn allemaal wel eens op een bepaalde manier in aanraking gekomen met pesten.
Misschien waren we het slachtoffer, hebben we het gezien of hebben we zelf gepest. Veel kinderen, tieners en volwassen worden dagelijks aan psychologische en fysieke pesterijen blootgesteld en hun leven wordt een levende hel.
Cassidy Trevan uit Melbourne, Australië wist maar al te goed wat dat was.
Lang werd ze gepest. Het pesten was vooral psychologisch, maar werd a fen toe ook fysiek.
Ze werd uitgescholden, aangevallen op school en op het internet. Zelfs haar huis werd beklad.
Posted by Linda Trevan on Monday, September 5, 2016
Het werd zo erg dat ze niet langer naar school kon. Het was teveel. Ondanks gesprekken met de pestkoppen, was er geen verbetering.
Nadat ze een heel semester weg was van school en met steun, was ze er klaar voor om het weer te proberen. Ze begon met twee dagen per week om weer te wennen.
De meisjes die haar slecht hadden behandeld verontschuldigden zich. Ze wilden zelfs vrienden met haar worden. Ze vroegen haar of ze met hen mee wilde naar een festival.
En natuurlijk wilde ze dat. Ze was zo lang buitengesloten dat zelfs ondanks dat de meisjes eerder gemeen waren geweest, ze nu graag vrienden wilde zijn.
Yeah I'm a weirdo. 💋😘😍 no judgy 😷🙊✌️
Posted by Cassidy Trevan on Friday, October 23, 2015
Wat Cassidy echter niet wist is dat de meisjes een plan hadden dat gemener was dan je je kan voorstellen.
De meisjes namen Cassidy mee naar een huis waar twee oudere jongens haar verkrachtten.
De meisjes zaten buiten en wachtten terwijl de jongens om de beurt Cassidy verkrachtten. Ze was nog maar 13 jaar oud.
Cassidy ging naar de politie, maar de zaak werd geseponeerd vanwege gebrek aan bewijs. Iedereen betrokken ging vrijuit.
De moeder van Cassidy, Linda, bracht haar naar een andere school, en ze verhuisden zelfs, maar de pestkoppen vonden altijd wel een manier om haar te bereiken. Ze vielen haar aan in winkels en belden zelfs haar moeder en vroegen of ze met haar mochten praten.
Linda deed alles wat ze kon, maar ze moest blijven toekijken hoe haar dochter leed. Cassidy kwam haast niet meer uit bed in de ochtend.
En in december 2015, nam ze haar eigen leven.
Na haar zelfmoord vond Linda een brief die Cassidy had geschreven. Een brief die iedereen zou moeten lezen. Een brief aan iedereen die pest. Een brief aan iedereen die is gepest.
Posted by Cassidy Trevan on Friday, October 23, 2015
Dit schreef ze:
“Ik was een leerlinge op (naam school weggelaten) en werd verkracht door sommige leerlingen die nog op die school zitten. Dit klinkt waarschijnlijk alsof ik aandacht zoek maar dat is het zeker niet. Ik heb meerdere redenen om dit te doen, en zal ze ook uitleggen.
Mijn doel is om andere mensen te waarschuwen (leerlingen maar ook ouders) voor wat er is gebeurd omdat ik bang ben dat als ze dit met mij konden doen ze het ook met andere kinderen kunnen doen, of proberen. Je kan dit soort dingen stoppen. Onthoud dat de mensen die dit deden leerlingen waren op (…), het is moeilijk te geloven, dat weet ik. Maar het is waar.
Ik doe dit niet uit wraak op de leerlingen die me verkrachtten, of de verkrachting opzetten, of me pestten, of iets dergelijks. Ik doe dit ook niet voor aandacht.
Ik doe dit omdat meer dan 1500 leerlingen van 7-12 momenteel op school zitten en gewaarschuwd moeten worden. Ik voel me zo vanwege wat er is gebeurd, en omdat het personeel op school niets heeft gedaan om mij te helpen (wat ik later verder zal uitleggen). Het is nu mijn plicht jullie allemaal te waarschuwen zodat je weet wat er gebeurde. (niet wat je misschien op school hoorde, maar wat er echt gebeurde.)
Ik doe dit ook voor mijzelf. Ik wil na anderhalf jaar alleen gelaten worden. Het is verrassend hoeveel leerlingen op (…) verhalen of mij hebben gehoord en hoeveel verhalen er nog over mij worden verteld. Nog steeds word ik op Facebook aangesproken dor leerlingen die me een slet noemen. Ik ben van school veranderd, ik ben verhuisd en ik word nog steeds gecontacteerd en gepest. Ik kan mensen niet tegenhouden rumoeren te verspreiden, maar ik kan het wel proberen en vertellen wat er echt is gebeurd.
Maar zoals ik zei, dit is meer voor leerlingen die dat niet weten en gevaar lopen door de andere leerlingen.
Mijn naam is Cassidy Trevan, en ik was verkracht.
Als iemand dat ooit bij jou probeert, dan moet je terugvechten! Vecht! Als je het niet doet zal je er spijt van krijgen voor de rest van je leven, zoals ik. Je kan het. Pas op. Wees gewaarschuwd. Wees veilig.¨
De brief werd gepubliceerd op Australian Channel 9.
De dood van een jong iemand door pesten is een dood teveel.
Niemand zou zich zo slecht moeten voelen dat ze maar één uitweg zien.
We moeten samenwerken. Leerlingen, ouders, leraren, iedereen moet helpen dit tot een einde te brengen.
Niemand zou zich alleen moeten voelen.
Linda´s pijn zal nooit overgaan en haar dochter zal nooit terugkomen.
Linda bleef lang stil, maar nadat ze de brief van haar dochter vond wist ze dat ze moest praten over wat er was gebeurd om anderen te waarschuwen. Je kan haar bericht hier lezen:
https://www.facebook.com/photo.php?fbid=1311548552238614&set=a.519414598118684.1073741825.100001504441259&type=3
Cassidy´s verhaal heeft duizenden geraakt, en ik hoop dat ze dat blijft doen.
Klik op like om de laatste wens van Cassidy te vervullen en haar brief te verspreiden en pesten te stoppen!