In 2006 vertrokken negen studenten en medewerkers van de Taylor University in een busje toen er plotseling een ander voertuig in crashte. Het vreselijke ongeluk eiste het leven van een student op – Whitney Cerak werd dood verklaard en haar familie begon een moeilijk rouwproces.
Ook in het busje ontsnapte die dag, een andere student genaamd Laura Van Ryn, levend maar belandde in het ziekenhuis met ernstige verwondingen – haar toestand werd als kritiek beschouwd en ze belandde in een coma.
Haar familie bleef meer dan een maand aan haar zijde – maar uiteindelijk werd een verschrikkelijke vergissing duidelijk: Laura was helemaal geen Laura.
Het bleek dat de vrouw waarvan ze dachten dat Laura Laura was, eigenlijk Whitney was – de vrouw die dood was verklaard. De meisjes waren zo vergelijkbaar in hun uiterlijk dat zelfs hun families ze niet uit elkaar konden houden.
Laura’s ouders begonnen te beseffen dat er iets mis was toen “Laura” geeuwde en haar tanden anders leken. Ze realiseerden zich al snel dat de dame waarvan zij dachten dat het hun dochtertje was, een gepiercete navel had – die hun dochter Laura niet had.
Toen ze goed genoeg was na het herwinnen van het bewustzijn, vroegen de artsen de bedlegerige vrouw haar naam op een stuk papier te schrijven. Ze schreef ‘Whitney’ en niet ‘Laura’ – waardoor Laura’s familie verwoest werd.
Sinds de tragische verwarring hield het gezin afstand van het publiek, maar kozen ze later voor het delen van hun verhaal. Diepgelovig, danken Laura’s ouders God nu dat ze ondanks de tragedie langzaamaan het leven hebben kunnen redden.
“Zelfs in verdriet kan er vreugde zijn, en zelfs in de tragedie kan er vreugde zijn”, zegt Don, Laura’s vader.
Ik kan alleen geïnspireerd worden door de kracht en moed van Laura’s familie, ondanks de tragedie die ze hebben doorgemaakt. Deel als je hetzelfde voelt.