Tiener op brute wijze verkracht door 2 agenten: ze komen vrij door een juridische maas in de wet

Op 15 september vorig jaar zat Anna met twee vrienden in een auto op een parkeerplaats toen ze opeens een paar koplampen zagen opdoemen.

Het was een grijze politiewagen met twee politiemannen in burger die de tieners naderden.

Anna, opgegroeid in het zuiden van Brooklyn, reed vaak ’s avonds met haar vrienden rond in een auto, omdat er niets anders te doen was. Thuis zijn was geen optie.

De politieagenten stapten uit de auto en benaderden Anna en haar vrienden. Het waren grote en gespierde mannen. Veel groter dan Anna.

Ze lieten hun politiebadges zien en begonnen wat vragen te stellen. Ze merkten ook dat er wat marihuana in de auto was gerookt en de politie vroeg alle drie de tieners om uit de auto te stappen.

Ze deden Anna de handboeien om, maar zeiden dat haar twee vrienden, beide jongemannen, vrij waren om te gaan.

Ze brachten Anna naar een politieauto met getinte achterruiten.

Toen begon de hel.

Ze verkrachtten haar om de beurt
Terwijl ze nog steeds handboeien om had, verkrachtte de politie om beurten Anna.

De ene reed met de auto terwijl de andere Anna op de achterbank verkrachtte, terwijl ze bad en hen smeekte om te stoppen.

Na een tijdje stopten ze de auto, veranderden ze van bestuurder en werd Anna opnieuw verkracht.

Een paar uur later lieten ze Anna vrij in de buurt van waar ze haar voor het eerst hadden aangehouden. Op slechts een paar honderd meter van een politiebureau, met  bewakingscamera’s.

Nadat ze werd vrijgelaten, wikkelde Anna haar armen om haar lichaam. Ze keek verward om zich heen voordat ze naar een vreemdeling toe liep en ​​om een ​​mobiele telefoon vroeg om een ​​vriend te bellen.

De politie heeft Anna nooit gearresteerd, of papierwerk over de aanhouding ingediend. Enkele uren na de aanval ging Anna met haar moeder naar het ziekenhuis en vertelde haar wat er was gebeurd.

Uit een onderzoek bleek dat er sporen sperma van Eddie Martins, 37, en Richard Hall (33) bij Anna werden gevonden.

Beiden werkten in de anti-drugseenheid van Brooklyn South.

Nadat het incident was ontdekt, dienden beide politieagenten hun ontslag in en werden ook beschuldigd van verkrachting. Een eenvoudig geval, dacht Anna. Twee politieagenten hebben bewezen seks gehad met een jonge vrouw terwijl ze in hechtenis was.

Maar toen ontving ze een bericht op Facebook dat alles zou veranderen.

Haar vriendin vroeg of ze bewijs had dat de geslachtsgemeenschap tegen haar zin was.

Anna begreep het niet en antwoordde:
“Luister, het maakt niet uit, het waren politieagenten in diienst, het is een overtreding. Dit zijn de mensen die we om hulp vragen om niet te worden lastig gevallen.”

Maar er was één ding waar Anna zich niet bewust van was. Het hebben van seks met een persoon in politiehechtenis is niet illegaal in alle staten. En helaas is New York – waar Anna werd verkracht – een van de 35 staten waar het nog steeds is toegestaan.

Politieagenten kunnen eenvoudig beweren dat de geslachtsgemeenschap niet tegen haar zin was.

In sommige staten is deze maas in de wet, die al van toepassing is op gevangenisbewaarders en reclasseringswerkers, verwijderd. Maar omdat veel staten niet willen worden geconfronteerd met verzet van grote politievakbonden, willen ze geen wetten aannemen die politieagenten beschuldigen van wangedrag.

Van de 158 politieagenten die sinds 2006 zijn beschuldigd van aanranding, zijn er ten minste 26 vrijgesproken nadat ze beweerden dat de ontmoeting consensueel was, volgens de database van Buffalo News.

Sinds Anna’s zaak de aandacht heeft getrokken, zegt Mark Treyger, gemeenteraadslid van de New York City Council, dat haar verhaal hem heeft geïnspireerd om het probleem naar voren te brengen. “Onze wetten met betrekking tot seksuele toestemming moeten in overeenstemming worden gebracht met gezond verstand, empathie en menselijk fatsoen”, schreef hij in een bericht op Medium.com.

Anna had nooit gedacht dat haar verhaal het startpunt zou worden voor een verandering in de wet.

Anna’s achternaam is niet gepubliceerd vanwege de gevoelige aard van de zaak. In officiële documenten wordt zij Anna Doe genoemd, maar op Facebook, Twitter en Instagram gebruikt zij haar alias Anna Chambers.

Anna is hoopvol voor de toekomst en is van mening dat in de toekomst meer politiemensen kunnen worden veroordeeld voor soortgelijke misdaden.

“Alles wat nodig was, was één stem”, vertelt ze aan Buzzfeed News.

Het vreselijke dat Anna moest doorstaan, zou nooit iemand mogen overkomen.

Maar ik ben blij dat Anna haar tragedie heeft gebruikt om een ​​licht op het probleem te werpen en verandering te bewerkstelligen.

Deel om de moed van deze vrouw te eren!