Fotojournalist GMB Akash raakt op dit moment veel mensen over de hele wereld, dankzij een speciale post die hij op Facebook heeft geschreven.
Daarin vertelt hij het verhaal van een arme vader die elke dag hard werkt om zijn kinderen naar school te laten gaan.
De vader, Idris, zegt: “Ik heb mijn kinderen nooit verteld wat mijn werk was. Ik wilde nooit dat ze zich voor me schaamden. Toen mijn jongste dochter me vroeg wat ik deed, vertelde ik haar aarzelend dat ik een arbeider was. ‘
Maar dit was verre van de waarheid.
Dit is het verhaal van de vader:
Ik heb mijn kinderen nooit verteld wat mijn werk was. Ik wilde nooit dat ze zich voor me schaamden. Toen mijn jongste dochter me vroeg wat ik deed, vertelde ik haar aarzelend dat ik een arbeider was.
Voordat ik elke dag naar huis ging, nam ik eerst een bad in openbare douches, zodat ze geen enkele aanwijzing kregen over het werk dat ik aan het doen was. Ik wilde mijn dochters naar school sturen om ze op te voeden. Ik wilde dat ze waardige mensen werden. Ik heb nooit gewild dat iemand op ze neerkeek zoals iedereen bij me deed. Mensen vernederden me altijd.
Ik investeerde elke cent van mijn inkomsten voor de opleiding van mijn dochters. Ik heb nooit een nieuw shirt gekocht, maar het geld gebruikt om boeken voor hen te kopen.
Respect, en dat was alles wat ik wilde dat ze voor me hadden. Ik was een schoonmaker.
De dag voor de laatste datum van de toelating van mijn dochters kon ik haar toegangsgeld niet betalen. Ik kon die dag niet werken. Ik zat naast de vuilnis en probeerde mijn tranen te verbergen.
Al mijn collega’s keken me aan maar niemand kwam om met mij te praten. Ik had gefaald en voelde me diepbedroefd.
Ik had geen idee hoe ik mijn dochter moest zien die me zou vragen over het schoolgeld zodra ik thuiskwam.
Ik ben arm geboren. Ik geloofde dat er niets goeds kan gebeuren met een arm persoon. Na het werk kwamen alle schoonmakers naar me toe, gingen naast me zitten en vroegen of ik ze als broers beschouwde. Voordat ik kon antwoorden, gaven ze me hun eendagsinkomen.
Toen ik probeerde iedereen te weigeren; zeiden ze: ‘We zullen vandaag verhongeren als dat nodig is, maar je dochter moet naar school.’
Ik kon ze niet beantwoorden. Die dag ben ik niet gaan douchen, ik ben als schoonmaker teruggegaan naar mijn huis.
Mijn dochter zal binnenkort haar universiteit afmaken. Drie van hen laten me niet meer aan het werk gaan. Ze heeft een parttime baan en drie van hen geven les. Maar vaak gaat ze met me mee naar mijn werkplek. En maakt ze eten voor al mijn collega’s samen met mij.
Ze lachen en vragen haar waarom ze ze zo vaak voedt. Mijn dochter zei tegen hen: ‘Jullie hebben allemaal die dag voor mij niet gegeten, zodat ik kan worden wat ik vandaag ben, bid voor mij dat ik jullie allemaal kan voeden, elke dag.’
Tegenwoordig heb ik niet het gevoel dat ik een arm man ben. Wie zulke kinderen heeft, is niet arm!
– Idris
We vergeten soms de offers die onze ouders voor ons brengen. Deze vader heeft zoveel voor zijn dochters gedaan, allemaal uit pure, onvoorwaardelijke liefde voor hen.
Ik hoop dat onze liefhebbende ouders – en deze vader – de dank en erkenning krijgen die ze verdienen.
Deel dit verhaal zodat meer mensen geraakt kunnen worden door de krachtige woorden van deze vader!