Ik kan me niet voorstellen hoe een ouder zich moet voelen wanneer hun kind verdwijnt. Het is de nachtmerrie van iedere ouder. Er gaan verschillende scenario’s door je hoofd maar zonder antwoorden.
Toen de tweejarige Charlee Campbell verdween uit het huis van haar grootmoeder in Kentucky, begon iedereen te zoeken. Toen het avond werd, werd de situatie kritieker.
Het was ergens op een warme dag in juni vorig jaar toen Charlee’s oma haar peuter als vermist opgaf samen met haar hondje, een pitbull, Penny.
Ondanks vele reddingsploegen en 100 vrijwilligers die op zoek waren naar haar, bleek er geen spoor van de kleine Charlee.
Buurman Wayne Brown bad dat de kleine Charlee snel gevonden zou worden. En het was toen dat hij iets opmerkte vanuit zijn ooghoeken.
Kon dit blonde kopje misschien Charlee zijn?
Charlee Campbell, beter bekend als “Mo” voor de familie, was aan het slapen toen haar grootvader vroeg in de ochtend naar het werk vertrok. Toen haar grootmoeder enkele uren later wakker werd was er geen spoor te vinden van de kleine peuter.
Het was toen dat de oma van het meisje, Beth, zag dat de voordeur open stond.
Charlee en haar hondje Penny waren beiden vermist.
Politieagenten, brandweerlieden en speurhonden begonnen aan de zoekopdracht. Ze kamden zelfs een heel bos uit in de buurt van hun huis.
Meer dan 100 vrijwilligers hielpen zoeken, maar bijna twee dagen gingen voorbij en nog steeds was er geen spoor van Charlee noch Penny.
Het hele gebied werd vol posters en foto’s van Charlee gehangen, die een blauwe pyjama met een afbeelding van de film “Frozen” droeg bij haar verdwijning.
Iedereen in het kleine dorpje hielp mee zoeken naar het kleine meisje. Niet alleen lokale media maar ook nationale media hielpen het verhaal verspreiden.
Maar na 36 uur gebeurde er een mirakel.
Buurman Wayne Brown was thuis aan het bidden voor een spoedige thuiskomst van zijn kleine buurmeisje, toen hij uit zijn ooghoeken iets opmerkte.
“Volledig onder de tekenbeten”
Het was een klein, blond meisje, met heel veel schrammen, tekenbeten en bladeren in haar haar vertelde Wayne.
Hij belde naar zijn zoon, die haar kledij herkende van de beschrijving en belde daarop meteen naar de politie.
Terwijl ze wachtten, kreeg Charlee de nodige eerste zorgen toegediend.
De ontdekking deed de buurman helaas herinneren aan zijn eigen broer die als kind vermist werd toen hij jong was.
“Mijn kleine broer verdween ook,” zegt Wayne. “Hij was weg gedwaald van thuis en was over drie hekken geklommen.
“Ze vonden hem kilometers verderop. Het was zelfs mijn oom die hem aantrof. Dood.”
Pitbull Penny keert terug naar huis
Wayne bedankte God dat Charlee niet hetzelfde meegemaakt heeft.
Maar het verhaal kreeg nog een onverwachte wending.
Enkele minuten voorde kleine Charlee op Wayne’s erf verscheen, was haar pitbull Penny ook terug naar huis gerend. Naar haar baasje Beth.
Beth vermoedt dat Penny de hele tijd bij Charlee was gebleven, en ervoor had gezorgd dat het 2-jarige meisje veilig was.
“Dit is onze heldin,” zegt Beth, terwijl ze Penny een knuffel gaf.
Penny kwam pas naar huis toen Charlee eenmaal veilig was.
Charlee werd naar het kinderziekenhuis gebracht in Louisville, om te herstellen van het voorval.
Het kleine meisje is terug de ouwe en geniet van de kleine dingen en liefde van haar familie. En ook hondje Penny werd rijkelijk beloond met heel wat lekkers, want ze had immers haar vriendinnetje Charlee de hele tijd beschermd.
Charlee’s moeder Natalie wilde alle vrijwilligers bedanken en de noodteams die hielpen zoeken naar hun dochter.
Gelukkig eindigde dit verhaal positief en keerden Charlee en Penny veilig terug naar huis. Ik geloof oprecht dat Penny dit kind beschermde. Honden zijn echt trouwe en loyale wezens!
Penny besefte duidelijk dat haar vriendinnetje in gevaar verkeerde en ze zou haar niet achterlaten.
Honden zijn geweldige dieren. DEEL dit artikel als je het hiermee eens bent!