Een paar weken geleden bracht Jen Walsh een dag door met haar gezin op het meer.
Zoals altijd ging haar tweejarige Schnauzer, Hanz, met hen mee. En zoals altijd speelden het gezin en de hond elkaar graag.
Jen gooide een stok of een bal in het water, terwijl Hanz erin stormde, het opraapte en het dan terugbracht.
Ze herhaalden dit keer op keer. Elke keer kwam Hanz terug voor meer; vol energie en vreugde.
Na ongeveer anderhalf uur was Hanz meer dan twintig keer in en uit het meer geweest om ballen en stokken te verzamelen. Hij leek tevreden, maar niemand kon het gevaar kennen waarin hij verkeerde.
Korte tijd later besefte Jen dat er iets mis was met haar hond. De laatste keer dat hij terugkeerde uit het meer, schudde hij het water niet af zoals hij gewoonlijk deed.
Kort daarna zakte hij op de grond en zag er “uitgeput” uit.
Omdat de conditie van de hond snel verslechterde, besloot het gezin hem naar de dierenarts te brengen. Tijdens de reis verslechterde hij verder en Jen wist dat ze iets moesten doen als ze hem in leven wilden houden.
Toen Jennifer eindelijk bij de dierenartsen arriveerde, werd de hond onmiddellijk in de zorg gehaast. Helaas was het zonder succes. De kleine Schnauzer was dood.
Pas nadat hij dood was, ontdekte Jen wat er met haar beste vriend was gebeurd: hij had last van waterintoxicatie, ook bekend als hyponatriëmie.
Tragisch genoeg doodt dit elk jaar duizenden honden. Het is misschien niet heel gebruikelijk, maar het is goed om te weten wat er kan gebeuren en in welke situaties het risico het meest extreem is.
De aandoening wordt veroorzaakt door overmatige vochtinname, waardoor het lichaam natrium verliest.
Als gevolg hiervan beginnen de cellen van het lichaam zich te vullen met water en zwellen ze op. Als de cellen in de hersenen opzwellen, kan dit het centrale zenuwstelsel aantasten, wat fataal kan zijn.
Het is belangrijk om te onthouden dat honden niet altijd kunnen bepalen wanneer ze moeten stoppen met drinken. Dit kan gebeuren wanneer ze in de oceaan spelen, in een zwembad of drinken uit een waterslang.
De eerste symptomen van waterintoxicatie zijn zwakte, duizeligheid, verlies van eetlust of misselijkheid en braken.
Symptomen van waterintoxicatie kunnen zijn:
- Vermoeidheid
- Verwarring
- Overmatig likken
- Verlies van eetlust
- Brake
- Opgeblazen maag
- Verbreedde pupillen en een geglansde blik
In ernstige gevallen, moeilijkheden met ademhalen, krampen en bewustzijnsverlies
Kleinere honden die veel energie verbruiken en graag in het water spelen, lopen een groter risico, omdat ze veel vocht kunnen absorberen in verhouding tot hun lichaamsgrootte.
Het is altijd belangrijk als eigenaar om een oogje in het zeil te houden als ze graag in het water spelen. Sommige honden gooien zichzelf graag in golven of dompelen zichzelf helemaal onder, waardoor ze extra risico lopen om te veel water binnen te krijgen.
Wat te doen als het gebeurt
Als je vermoedt dat je hond aan waterintoxicatie lijdt, moet je altijd rechtstreeks contact opnemen met een dierenarts.
De familie Walsh wist niet dat Hanz in gevaar was en zal zeker spijt hebben van wat er voor altijd is gebeurd.
“Dit zal ons nooit meer gebeuren, maar ik wou dat we gewaarschuwd waren. Het zou het leven van Hanz hebben gered. Hij was de beste hond, “schreef Jen op haar Facebook-pagina.
De Walsh-familie probeert meer honden en hun eigenaars te redden van dit vreselijke lot. Ze willen dit doen door het verhaal van Hanz te verspreiden.
Facebook-bericht van Jen is al bijna 88.000 keer gedeeld op Facebook – en verspreidt de boodschap naar alle uithoeken van de wereld.
Help ons om het bericht verder te verspreiden door dit bericht te DELEN!