Een man reed in zijn auto over een besneeuwde weg. Hij reed voorzichtig over de gladde weg, en keek goed of er geen dieren uit de bosjes sprongen. Hij was op weg naar werk, een dag als elk ander.
Wat hij niet wist was dat zijn dag snel anders zou gaan – slechts een paar meter verder.
Terwijl hij reed zag hij een witte doos langs de weg staan. Hij was haast niet zichtbaar in de witte sneeuw, maar hij zag al snel dat die doos daar niet hoorde.
Hij besloot te stoppen en beter te kijken. Zijn gevoel zei hem dat iets niet klopte.
En al snel bleek dat zijn gevoel het bij het juiste eind had.
Terwijl hij dichterbij kwam, zag hij wat er in de doos zat: twee kleine, dunne, bevroren katjes.
Iemand had ze daar achtergelaten met wat eten.
De man kon zijn ogen niet geloven toen hij de katjes zag.
Ze waren in slechte staat. Erg dun, ze hadden het koud en hun ogen waren geïnfecteerd.
Het was alsof ze alle hoop hadden opgegeven.
Er woonde niemand in de buurt, dus het was raar dat iemand zo ver had gereden om de doos daar neer te zetten.
De man kon niet begrijpen hoe iemand dit zulke onschuldige dieren kon aandoen.
Hij tilde de doos op en zette hem in de auto, en nam de twee katjes mee naar huis.
Zijn familie verwelkomde de katjes met open armen. Ze realiseerden zich al snel dat de katjes onderzocht moesten worden door een dierenarts.
Een kat was er nog erger aan toe dan de andere, en de familie vreesde dat ze hem moesten laten inslapen. Maar de arts gaf de katten een kans – en verwachtte dat ze zouden herstellen.
De familie gaf de katjes veel liefde en warmte. Ze wasten hen en voedden hen.
Ze ontdekten al snel dat de katjes zo aan elkaar gehecht waren dat ze niet gescheiden konden worden. Niet vreemd, als je bedenkt waar ze samen doorheen waren gegaan.
Beide katten waren getraind en leken gewend aan mensen, wat het nog vreemder maakt dat iemand ze zo in de sneeuw had achtergelaten.
Ze werden gezonder en gelukkiger, met de dag…
… en kwamen gelukkig ook wat aan.
Al snel werd duidelijk dat beide katten zouden overleven.
Een kat, had echter een staart die zo beschadigd was dat die moest worden geamputeerd.
De familie wilde eerst de katten opgeven voor adoptie. Maar al snel werden ze zo dol op ze dat ze besloten hen beiden te houden!
Ze noemden de katjes Tango en Cash.
Wat een mooi einde van dit verhaal! De familie verdient een medaille voor hun werk.
Alle katten verdienen een mooi thuis. Deel dit verhaal als je het daarmee eens bent!