Toen de inwoners van een buurt in Los Angeles eerst Castiel had gevonden, dachten ze dat hij gewoon een straathond was. Een straathond in een wel erg slechte staat weliswaar. Hij was bijzonder mager, bedekt onder de luizen en grote delen van zijn vacht ontbraken.
De lokale bewoners contacteerden onmiddellijk een dierenorganisatie, maar wat ze niet wisten is dat Castiel niet zomaar een hond was.
De hond met puntige oren, was eigenlijk een kruising tussen een wolf en een hond. Dat betekent dat het dierenasiel de hond niet kon opnemen, omdat het een wild dier was.
“New Boy”, zoals hij werd genoemd, was een ras die erg moeilijk te verzorgen was, gezien kruisingen tussen honden en wolven erg onvoorspelbaar zijn. Het asiel zou hem een dodelijk spuitje moeten toedienen in geval ze geen thuis konden vinden voor hem.
Gelukkig was er een organisatie die deze prachtige dieren opvangt, W.O.L.F. Sanctuary (Asiel), en dus kon Castiel naar deze organisatie gaan in Colorado om een nieuw leven te starten.
Het was het begin van een prachtig verhaal over een hond die niet alleen een nieuwe thuis had gevonden, maar ook liefde en vriendschap.
Toen Castiel gevonden werd liep hij rond in een woonwijk ergens in Los Angeles, met een halsband, waardoor veel mensen dachten dat hij een baasje had. Maar zijn onvoorspelbare gedrag en ondervoede lichaam begon de mensen ongerust te maken, en dus besloten ze om deze hond in nood te helpen.
Eerst en vooral werd Castiel naar een lokale dierenopvang gebracht. Daar ontdekten ze dat hij pas een jaar oud was, en een kruising was tussen een wolf en een hond.
Toen Castiel in het W.O.L.F. asiel toekwam, was hij zo bang, dat hij zelfs geen andere dieren durfde aankijken. Hij zat eenzaam in een hoekje en weigerde om te bewegen.
Gelukkig verzorgden de medewerkers hem door hem in bad te stoppen en hem te verzorgen. Een verzorging die hij echt wel nodig had, want hij zat vol parasieten, luizen en ander ongedierte.
Traag maar zeker begon de wolfhond te herstellen. Het gespecialiseerde dierenasiel hield een wedstrijd om het dier een nieuwe naam te geven, en het dier werd dus, zoals eerder al vermeld, ‘Castiel’ gedoopt. Het is een verwijzing naar de televisiereeks ‘Supernatural’, waar Castiel een herrezen engel is.
De naam stond op zijn lijf geschreven. Waarom? Wel, Castiel onderging een heuse transformatie, als hij echt herrezen was. Zijn vacht groeide terug, zijn infecties verdwenen en hij kwam opnieuw wat gewicht bij.
Het personeel van het asiel, besloot dat uiteindelijk tijd was om Castiel mee te nemen naar de grote schuur waar hij zijn nieuwe vrienden zou gaan ontmoeten.
Castiel leefde zo’n eenzaam en verwaarloosd bestaan, dat hij eerst bijzonder achterdochtig en verlegen was. Hij wist niet hoe hij moest communiceren met andere dieren.
Castiel hing vooral alleen rond, maar genoot van de kalmte van de natuur.
De medewerkers van het W.O.L.F.-asiel merkten zijn vooruitgang en zagen dat hij elke dag socialer en socialer werd.
Na hem te hebben geïntroduceerd aan verschillende wolvinnen (daten voor wolven, zeg maar) introduceerden de verzorgers Castiel aan Tenali, een wolfhond die werd gered in de staat Wisconsin.
Het 3-jarig vrouwtje was zowel lief en energetisch. Ze was ook erg geïnteresseerd in Castiel.
Het koppel begon meer en meer tijd door te brengen samen. Michelle Proulx, de directrice van het W.O.L.F.-asiel zegt “Na enkele dagen, besefte Castiel dat ze hem geen pijn wou doen.”
Castiel had de juiste partner nodig om hem te verzorgen, en ze hielp hem om te genezen van zijn traumatisch verleden. Net zoals bij mensen, vond ook Castiel zijn soulmate. De twee werden onafscheidelijk.
Nu de band tussen deze twee dieren elke dag sterker en sterker groeit, lijkt Castiel gelukkiger dan ooit tevoren.
Als jij ook gelooft dat dieren in staat zijn om echte liefde te vinden, deel dan aub dit verhaal op Facebook!
Gepubliceerd door De Dierenbijbel. Like aub.