Vissers zien iets vreemds vastzitten op ijsberg – en beseffen snel de onvoorstelbare waarheid

Labradors zijn waarschijnlijk mijn favoriete hondenras.

Maar Labrador is ook de naam van een regio in de oostkust van Canada, hoog in het noordelijk deel van Quebec. Je kan je dus wellicht inbeelden dat het klimaat er extreem is en dat het zeer geïsoleerd is van de rest van de wereld. Mensen leven echter in harmonie met de natuur en men leeft er van de visvangst.

Een van de vele schatten die de zee rijk is, zijn de heerlijke krabben. En dat is ook de specialisatie van visser Alan Russel. Maar toen hij samen met Mallory Harrigan op een dag was gaan vissen met hun boot, zagen ze echter iets helemaal anders dan de krabben die ze normaal vinden. Een zicht die ze nooit zouden vergeten.

Het begon allemaal doen ze dicht bij een grote ijsberg kwamen te varen. Een ijsberg die eruit zag als een gigantische paddenstoel.

Alan en Mallory spotten plots iets uiterst ongewoon bovenop een ijsberg in de vorm van een paddenstoel. Op het eerste zicht dachten de vissers dat het een zeehond was, vertelde Mallory aan The Dodo.

Ze besloten dan maar om eens van dichterbij te gaan kijken, en het is toen dat ze ontdekten dat het helemaal geen zeehond was, maar een ander levend wezen met vier poten die je normaal niet nabij de oceaan vindt: een poolvos!

Hoe het arme beest op de ijsberg terechtkwam is een vraagteken. En ook hoe lang de arme vos zich al bevond in het midden van de ijsberg is niet geweten. Wat vaststaat is dat hij een gruwelijke, ijskoude dood zou sterven.

En het is daarom dat het koppel meteen besloot dat ze iets moesten ondernemen.

Een ongewone redding

Alan en Mallory waren al hun hele leven lang echte dierenvrienden, dus voeren ze met hun boot richting de ijsberg tot ze er heel dicht bij waren.

De vos, die intussen zeker al getraumatiseerd was, bleek doodsbang toen de vissers dichterbij kwamen.

“We konden hem uiteindelijk aan boord lokken, ook al vocht hij tegen,” zei Mallory. “We wisten dat wij zijn enige poging tot overleving waren, aangezien de wind het ijs verder en verder duwde in zee.”

De toestand van de poolvos leek aanzienlijk te verbeteren nadat hij van de ijsberg af was. De vissers maakten snel een warm “bedje” klaar voor hem.

De vos had wellicht alle hoop opgegeven, maar na de redding werd hij stilaan terug de oude. Ze hadden enkele blikken eten mee aan boord waarmee ze het dier terug op krachten brachten.

Toen ze terug in de haven waren, lieten ze hem vrij. Hij schudde de koude van zich af, en verdween terug in de natuur.

Hopelijk komt deze vos nooit meer in zo’n levensbedreigende situatie terecht! Dankzij Mallory en Alan kon hij gered worden en heeft hij een nieuwe kans in het leven gekregen.

Klik op ‘leuk’ en deel dit bericht als je ook hulde wilt brengen aan deze vissers en helden! Dit geweldig kleine verhaaltje maakte m’n dag goed.