Toen Stacey Faix zwanger werd, was ze nog maar een tiener. Ze was zelf nog maar een kind van 15 jaar oud toen ze beviel van haar zoon, en besloot hem aan te geven voor adoptie.
Na haar bevalling werd hij meegenomen, om nooit meer teruggezien te worden. Althans, dat dacht ze.
In november 2017 werd in Pennsylvania een nieuwe wet aangenomen die geadopteerden toegang geeft tot hun originele geboorteakte. Dit was welgekomen nieuws voor Stephen Strawn, een geadopteerde.
Toen Strawn hoorde van de nieuwe wet wist hij dat hij zijn informatie wilde hebben. Binnen een maand had hij zijn geboorteakte in handen en daarop stonden gegevens die eerder verloren waren gegaan.
“Het was een grote slaak van opluchting,” vertelde hij aan Inside Edition nadat hij de naam van zijn biologische moeder te weten was gekomen.
Strawn zocht op Facebook naar de naam, Stacey Faix. Hij kon haar vinden, of in ieder geval iemand van wie hij dacht dat zij het was.
“Ik stuurde haar een bericht en zei: ‘Hé, ik heb een hele rare vraag’,” zei Strawn. “Ik zei, ‘Heb jij in 1982 een zoontje ter adoptie aangeboden?’ Ze zei, ‘Ja. Ik zei: ‘Ik denk dat jij mijn biologische moeder bent.”
Het bleek dat Faix, die tevergeefs had geprobeerd haar zoon te vinden, en Strawn veel dingen gemeen hadden, ook al hadden ze elkaar in 35 jaar niet gezien of gesproken.
Hoewel Faix in Ohio woonde, was ze van plan deel te nemen aan de halve marathon van Pittsburgh als lid van Team Red, White and Blue (RWB), een organisatie waar Strawn ook lid van was toen hij in Pennsylvania woonde. Strawn was ook van plan aan dezelfde race deel te nemen.
Op de wedstrijddag bedacht Strawn een plan dat het wachten meer dan waard was.
Terwijl de leden van Team RWB zich verzamelden voor de race, gaf iemand Faix een kaart. Op de kaart stond, “Het is 13.075 dagen geleden dat je me voor het laatst zag. Ik wilde niet dat je nog een dag zou wachten.”
Haar mond viel open.
“We hebben wel 10 keer geknuffeld,” zei Strawn. “We waren klaar met knuffelen, keken elkaar aan en knuffelden dan opnieuw. Het voelde gewoon heel onwerkelijk dat het eindelijk gebeurde, omdat het zo snel ging.”
Het duo moeder en zoon voltooide de marathon als een team, vermoedelijk om alle tijd in te halen die ze allebei hebben gemist.
Het is door LIEFDE dat deze jonge moeder doorging met haar zwangerschap. Het is door LIEFDE dat ze haar zoon gaf aan een liefdevolle familie die wilde adopteren en hun LIEFDE wilde delen. Het is door LIEFDE dat ze elkaar weer konden ontmoeten.
Deel dit artikel als je blij bent dat deze twee eindelijk herenigd konden worden.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
