Jackson Bezzant is een kind zoals elk ander. Een vrolijke, gelukkige jongen die houdt van vissen, buiten spelen en vertoeven bij zijn familie.
Het enige verschil tussen Jackson en andere kinderen is dat hij werd geboren met een zeldzame aandoening, het Treacher Collins syndroom. Het beinvloedt de ontwikkeling van de beenderen en de huid in het gezicht.
In het geval van Jackson betekent dit dat hij bijna doof is, en hij moest chirurgie ondergaan om zijn oogkas te reconstrueren.
Hij moet ook iedere dag pesterijen ondergaan door andere kinderen op school, soms zelf door volwassenen.
Dan, Jackson’s papa, was meermaals getuige van de pesterijen. Hij herinnert zich dat hij langs straat liep met zijn zoon en een voorbijgangster hoorde zeggen “Heb jij het gezicht gezien van die kleine jongen?”
Iedere ouder zou het moeilijk hebben om niet tussenbeide te komen wanneer ze ervaren hoe hun eigen kind wordt gepest. Maar Dan kon zijn kalmte bewaren en focuste liever op het gelukkig maken van zijn zoon.
Maar onlangs vond er een incident plaats op school. Een incident die papa Dan niet meer kon negeren.
Jackson was aan het ontbijten op school toen drie oudere jongens hem lastig vielen. Ze begonnen hem te pesten en slingeren verwijten naar zijn hoofd zoals “monster” en “jij lelijke jongen”.
Uiteindelijk merkte een leraar op wat er gaande was en stopte het pesten, maar de kleine Jackson had al zoveel walgelijke mishandelingen en verwijten moeten doorstaan voordat de lessen zelfs nog maar begonnen.
Dan vernam wat er was gebeurd en kon zijn tranen niet bedwingen. Hij was het kotsbeu om telkens opnieuw te horen hoe zijn zoon werd gepest, vernederd en uitgesloten. Op Facebook schreef hij een diep ontroerend bericht gericht aan de pestkoppen.
Dan schrijft:
“Mijn hart is gebroken en mijn ziel voelt alsof het uit mijn lijf werd gescheurd. Deze mooie jongeman, mijn zoon Jackson, krijgt constant te maken met vreselijke verwijten, pesterijen en vernederingen. Hij wordt ‘lelijk’ genoemd, en een ‘monster’, op dagelijkse basis door leerlingen op school. Hij praat over zelfmoord en hij is nog geen 8 jaar.
Hij zegt dat hij geen vrienden heeft en iedereen hem haat. Kinderen gooien stenen naar hem en duwen hem terwijl ze hem verwijten. Alstublieft, neem enkele minuten de tijd en stel je voor dat dit je eigen kind was. Neem even de tijd om je kinderen te vertellen over andere kinderen met speciale zorgen. Vertel hen over medeleven en liefde voor onze naasten.
Zijn aandoening heet “Treacher Collins”. Zoek het eens op. Hij heeft vreselijke chirurgie moeten ondergaan en de komende jaren staan er nog gepland.
Ik zou kunnen blijven vertellen… maar breng je kinderen aub op de hoogte.
Deel dit aub. Dit mag nooit meer gebeuren.”
Het Facebookbericht verspreidde zich snel op internet, en de berichten stroomden binnen vol steun van over de hele wereld.
Het bericht hielp zelfs om twee nieuwe vrienden te maken voor de kleine Jackson. Twee kinderen die dezelfde aandoening hebben. Vanaf nu kunnen ze samen spelen.
Overweldigd door alle steun en medeleven, maakte Dan een doos waar mensen brieven en kaartjes naar Jackson kunnen sturen. De doos kwam al snel vol zitten!
Mijn hart brak tijdens het lezen van Dan’s wanhopige bericht over wat Jackson allemaal moet doorstaan door andere gemene kinderen. NIEMAND mag pesten een kans geven. DEEL Jackson’s verhaal daarom!