Drie maanden te vroeg geboren baby leeft eerste weken in broodzakje

De vreugde van te horen krijgen dat je zwanger bent van je eerste kindje, is een gevoel die niet te beschrijven valt. Stel je dus eens voor dat je je in een situatie bevindt waarin je te horen krijgt dat je baby zijn eerste levensuur wellicht niet zal overleven.

Een ware nachtmerrie is het, voor elke moeder of vader, en mijn gedachten gaan uit naar alle ouders die dit meemaken.

Sharon Grant is zo’n mama. Ze beviel van een dochtertje via een keizersnede in een ziekenhuis in Engeland. Maar ze beviel veel te vroeg, na 28 weken zwangerschap al.

Pixie, zo heet het meisje, woog slechts 400 gram. Ze stopte met groeien in de baarmoeder door complicaties met de navelstreng en placenta.

De artsen waren zeer sceptisch over de overlevingskansen vanaf het moment dat ze ter wereld kwam. Sharon was er natuurlijk kapot van.

Pixie werd dan naar de intensieve zorgen gebracht waar dokters alles deden wat ze konden, om haar in leven te houden. Ze was niet groter dan de hand van haar moeder, en woog minder dan een zakje suiker, dus was ze uiterst om te verzorgen.

Het bleek zelfs dat de artsen geen uitrusting hadden die klein genoeg waren om de kleine Pixie warm te houden, tot een van hen op een idee kwam.

Hoewel het concept nogal vreemd was, had niemand een beter alternatief. Dus probeerden de artsen het kleine lichaampje warm te houden met hun speciaal idee.

Broodzakje

Pixie werd in een klein, afsluitbaar plastic broodzakje van de supermarkt gelegd, en naar de neonatale intensieve zorgen overgebracht.

Deze methode klinkt dan wel vreemd, gevaarlijk zelfs, maar het werd al eens eerder gebruikt.

Volgens The New York Times scheidt het lichaam van prematuurtjes veel te snel vocht af. Als ze dus in een plastic zakje worden gelegd, of in een folie worden gewikkeld, kunnen ze zelfs beter warm gehouden worden dan een dekentje.

Een van de dokters in het ziekenhuis bevestigde dat het niet ongewoon is om premature baby’s in een plastic zak te wikkelen als ze moeite hebben om hun temperatuur te reguleren.

Sharon vertelde aan The Telegraph: “Het was zo een vreemd idee om haar in een plastic zak van de supermarkt te wikkelen, maar het was wel een idee dat werkte.”

Sharon had duidelijk veel angst voor haar pasgeboren dochter, maar was ook hoopvol dat de dokters die haar opereerden heel vaardig waren in hun kunnen.

Achttien lange dagen kon de moeder haar dochter niet vasthouden omdat ze anders nog meer vocht zou verliezen. En dat zou haar dood betekend hebben.

Desondanks straalde het meisje een echte vechtlust uit, en stelt ze het heel goed momenteel. Drie jaar later, is ze uitgegroeid tot een vrolijke peuter. Hoewel ze nog steeds kleiner is dan de meeste kinderen van haar leeftijd, en nog steeds medische zorgen nodig heeft, stelt ze het heel goed.

Een geweldig voorbeeld van hoe het beste idee niet altijd het meest voor de hand liggende is.

De dokters hebben haar leven gered met een plastic zak uit de supermarkt. Onvoorstelbaar.

Deel dit verhaal om hulde te brengen aan de geniale dokters die Pixie geholpen hebben.