Ze was een gewone 16-jarige met haar hele leven nog voor zich. Ze hield ervan tijd door te brengen met haar vriendje. Ze hield van lachen en plezier maken met haar vrienden. Maar boven alles hield ze van haar familie.
In tegenstelling tot veel jonge mensen, schaamde Macy Mathis zich niet om bij haar familie te zijn. Macy deed niets liever dan tijd met hen doorbrengen. Misschien is dat ook de reden waarom de poëtische tiener een jaar voor haar tragische ongeluk geheime brieven begon te schrijven naar haar moeder.
Toen haar moeder, Cindy, een paar maanden na de dood van haar dochter de handgeschreven berichten van haar dochter vond, was ze meteen in de wolken.
Zomaar, verliet de jonge Macy deze wereld. Het was een nachtmerrie die geen enkele ouder ooit zou moeten meemaken. Je kind van je weggenomen worden, vervangen door een gapend gat in je hart.
Maar het was onmogelijk om Macy terug te brengen. Ze was omgekomen bij een auto-ongeluk. Het was oneerlijk en onverklaarbaar. Haar moeder miste haar meer dan wat dan ook.
Cindy wilde alleen maar antwoorden. En de dagen en maanden na Macy’s dood waren de ergste in haar leven.
Maar op een dag, overkwam Cindy iets. Voordat haar dochter deze wereld verliet, gaf ze haar een onbetaalbaar geschenk. Vijfentwintig brieven verzegeld in enveloppen met thema’s voor elke gelegenheid.
Er waren brieven voor slapeloze nachten, brieven voor gefrustreerde dagen, brieven voor als haar moeder kleine alledaagse problemen had.
De brieven waren allemaal klaar om geopend te worden op het moment dat ze het hardst nodig waren. En in die stapel was er een brief die Cindy deed verstijven. Hij was getiteld “Maak open als… je me mist.”
Cindy wist niet hoe ze zou reageren als ze hem openmaakte. Wat kon haar dochter te zeggen hebben van de andere kant van het graf? Was Cindy er echt klaar voor om deze woorden te lezen en het af te sluiten?
Met trillende handen en een kloppend hart, opende Cindy voorzichtig de brief. Haar dochter had geschreven:
“Hoi mama. Het spijt me dat je me mist. Ik hoop dat waar je ook bent of wat je ook aan het doen bent, het goed met je gaat. Ik mis jou waarschijnlijk ook. Ik hou er eerlijk gezegd niet van om te lang van huis weg te zijn. Ik krijg snel heimwee. Toen ik klein was en bij papa woonde, keek ik ernaar uit om bij jou te zijn.“
“Ik denk dat het deels kwam omdat je altijd lekker eten bij je thuis had, maar het meeste kwam omdat ik je gewoon zo miste. Ik zal altijd en eeuwig van je houden, mammie. Dank je voor alles wat je voor me gedaan hebt. Macy Mathis”
De brief was precies wat Cindy nodig had. Ze had de moeilijkste maanden van haar leven achter de rug, met het verlies van een dochter van wie ze meer hield dan wat dan ook.
Maar te midden van al het verdriet kon ze met deze brief eindelijk afscheid nemen. Het liet ook zien hoe bijzonder Macy was en hoe sterk de band tussen moeder en dochter was.
Cindy veegde de tranen weg. Een tijdje later plaatste ze de brief op de Facebookpagina die ze had gemaakt om haar dochter te eren. Daar legde ze ook haar gevoelens uit over het bericht van de andere kant van het graf:
“Deze was zo moeilijk te openen. Je weet niet hoeveel mama je mist! Er gaat geen seconde van de dag voorbij dat ik niet aan je denk. Je bent mijn rots, mijn beste vriendin, mijn alles,” schrijft Macy’s moeder.
“We houden heel erg veel van je, mijn klein meisje!!! Mama mist je meer dan woorden ooit kunnen uitdrukken! Welterusten mijn lieve, mooie engel.”
Ik kan niet anders dan een traantje wegpinken. Dit raakt me recht in mijn hart. Geen enkele ouder zou door de pijn en het verdriet van het verlies van een kind moeten gaan maar ik ben echt dankbaar voor Cindy dat ze in ieder geval de afsluiting heeft gekregen die ze zo hard nodig had.
Deel alsjeblieft Macy’s mooie afscheidsbrief als eerbetoon aan dit lieve meisje dat veel wijze dingen te zeggen leek te hebben. Rust in vrede! ❤
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
