Samantha Weng was helemaal in de wolken toen ze het goede nieuws vernam. Ze was recent getrouwd met haar lieve echtgenoot, en ze waren klaar om een nieuw hoofdstuk te beginnen in hun leven.
Samantha had namelijk te horen gekregen dat ze zwanger was. Slechts één maand nadat ze getrouwd waren. Moeder worden was altijd al een van haar grote dromen.
Ik denk niet dat iemand ooit de lange en ingewikkelde weg van deze zwangerschap kon voorspellen. Lees het opmerkelijke verhaal hieronder.
Samantha, die afkomstig is uit Taiwan, woont nu met haar echtgenoot in de Verenigde Staten.
Toen Samantha in haar zevende week van haar zwangerschap was, ging het echtpaar naar een ziekenhuis voor een routinecontrole. De tijd was aangebroken om een scan te ondergaan, en de twee toekomstige ouders waren erg opgewonden en nieuwsgierig om meer te weten over hun baby.
Jammer genoeg was hun enthousiasme van korte duur. De dokters vertelden aan het koppel dat ze misschien een buitenbaarmoederlijke zwangerschap (of EUG) heeft. Dit is een ingewikkelde zwangerschap waarin de embryo vastzit aan de buitenkant van de baarmoeder. De foetus overleeft deze zwangerschap slechts in enkele gevallen, en dus raadden de dokters Samantha aan om abortus te plegen.
Vanzelfsprekend kwam dit nieuws aan als een echte shock voor de jonge vrouw. Het jonge koppel was ontredderd. Maar ondanks het doktersadvies, besliste de moeder om enkele weken te wachten om haar beslissing te maken. Om de een of andere reden voelde ze dat er nog een waterkansje was dat de baby het zou overleven.
Het koppel keerde enkele weken later terug naar het ziekenhuis, voor hun laatste controle (althans dat dachten ze). Tot hun grote verrassing, stelden de dokters deze keer een totaal andere diagnose. De zwangerschap zag er niet alleen perfect uit, maar het bleek bovendien dat Samantha een tweeling had!
Ervoor kiezen om enkele weken te wachten, bleek niet alleen de juiste keuze, maar ook een keuze die hun leven voor altijd zou veranderen.
Zoals je je wellicht kan inbeelden, was het koppel niet alleen buitengewoon gelukkig, maar ook opgelucht. Ze beslisten om de dokters te bedanken, en enkele weken later gingen ze nogmaals op routinecontrole.
Je zou denken dat er geen verrassingen meer zouden komen, nietwaar? Wel, er is nog meer.
Toen ze de nieuwe dokter vertelden dat ze een tweeling verwachtten, merkten ze dat de dokter verward leek.
De dokter staarde naar het scherm van de echografie voor enkele minuten, en verliet toen de kamer om te spreken met een andere groep dokters.
Een poosje later keerden ze allen terug naar de kamer met geweldig nieuws:
“Je zal geen tweeling hebben, maar een drieling!”
Dit nieuws sloeg in als een bom, en maakte Samantha sprakeloos. Samantha vertrouwde er op dat ze de drieling kon dragen, maar ze kon echter ook niet ontkennen dat haar zwangerschap nu een hoog risico inhield.
Om het veilig te spelen, deed de dokter nog een echografie, en dat is wanneer verrassing nummer vier tevoorschijn kwam.
Wat bleek? Er zat nog een vierde foetus in Samantha haar maag! Samantha was doodsbang. Wat was er in godsnaam allemaal aan het gebeuren? Alles leek zo buitengewoon.
De dokters vertelden haar dat ze waarschijnlijk niet alle baby’s levend ter wereld zou kunnen brengen. Ze stond voor een keuze.
De dokters vertelden haar dat bevallen van een vierling te riskant zou zijn. Ze troostten de ouders door hen te zeggen dat ze nog steeds jong waren, en opnieuw zwanger konden worden. Haar eigen leven stond namelijk op het spel om te bevallen van deze vier baby’s.
Samantha barstte in tranen uit.
De dokters stelden een medische procedure voor waar ze de placenta zouden verwijderen met twee van de foetussen. Dit zou de twee andere baby’s met aparte placenta’s meer ruimte geven.
Maar Samantha kon geen beslissing nemen. Ze wist dat als ze een baby zou afstaan, ze niet met deze gedachte zou kunnen leven.
“Gelijk welke van mijn baby’s hun leven ontnemen is niet rechtvaardig”, zegt ze.
Sindsdien ging ze door een zenuwslopende periode. Vier foetussen dragen, in drie verschillende placenta’s betekent dat ze minstens een maand in het ziekenhuis zou moeten blijven.
26 weken later, was de speciale dag eindelijk aangebroken. Op 21 oktober 2010, werd de vierling geboren met behulp van een keizersnede.
Het was een spannende dag, maar het enige wat Samantha wou weten is of ze alle vier ademden. En gelukkig, ze ademden alle vier.
De vierling bestond uit, tja, vier schattige en pittige kleine meisjes. Ze kregen de namen Audrey, Emma, Natalie en Isabelle. Jammer genoeg was hun thuis voor de eerste vier maanden in de intensive care afdeling. Dit veranderde gelukkig, toen ze sterk en gezond bleken te groeien en uiteindelijk mee naar huis mochten met de ouders.
Vraag elke ouder over hoe het voelt om een pasgeborene te hebben, en ik durf er op te wedden dat hun vrije tijd plots onbestaande is geworden. Beeld je dan eens in wat het moet zijn om vier baby’s te hebben!
De daarop volgende maanden waren een echte uitdaging voor het nieuwe gezin. Er waren dagen waarop ze de pampers wel tot 40 keer moesten vervangen. Samantha zei dat het voelde alsof ze de klok rond borstvoeding aan het geven was, en enkele nachten zonder slaap doorbracht.
Desondanks waren de ouders nog nooit zo trots op hun vier kleine spruiten!
Neem een kijkje naar de video hieronder om te zien hoe de meisjes zijn gegroeid!
Deel aub als je eveneens vindt dat familie het mooiste is ter wereld!
Gepubliceerd door Newsner, like aub.