Elke dag worden er over de hele wereld duizenden baby’s geboren met iets waardoor ze op een of andere manier opvallen. Natuurlijk zijn alle baby’s mooi, en geen enkele verdient minder liefde, zorg en aandacht.
Helaas zijn niet alle mensen het hier mee eens. Sommige ouders, hoe hard het ook is, willen hun kinderen zelfs opgeven of verstoten als ze in hun ogen niet “perfect” zijn als ze geboren worden.
Ondanks het tijdperk van begrip en redelijkheid waarin we nu verondersteld worden te leven, worden veel baby’s met het Syndroom van Down nog steeds in onzekerheid geboren omdat er nog steeds vooroordelen bestaan over de aandoening.
Een Russische vader wil alle stigma’s rond het Down-syndroom uit de wereld helpen en tegelijkertijd zelfstandig zijn zoon Misha opvoeden. Die lijdt aan de aandoening.
Volgens bronnen is de 33-jarige Evgeny Anisimov op een missie om de wereld te tonen dat kinderen met het syndroom van Down evenveel liefde en acceptatie verdienen.
Hij voedt Misha in zijn eentje op nadat zijn vrouw besloot te vertrekken omdat ze niet kon omgaan met de diagnose van haar zoon.
Evgeny en zijn vrouw kregen het nieuws slechts 1 minuut en 39 seconden na de geboorte van hun zoon te horen toen een arts hen vertelde: “Ik vrees dat uw baby het syndroom van Down heeft”.
In een gesprek met Bored Panda, zei de vader: “Ik wist niet wat ik moest doen toen ik hoorde dat mijn zoon het Down Syndroom had. Ik dacht dat het nu mijn taak was om emoties uit te schakelen en goed na te denken, en mijn vrouw te steunen omdat ik dacht dat het moeilijker voor haar zou zijn.”
“De resultaten van de analyse werden ons binnen enkele dagen beloofd, en tot dan besloot ik om haar niets te zeggen.”
Hij vervolgde: “Ik herinner me toen ik hoorde dat mijn zoon het Down Syndroom heeft, ik het ziekenhuis verliet en huilde. Maar niet voor lang. Later schaamde ik me een beetje om die tranen. In mijn leven was er namelijk niets veranderd.”
“Ik had nog steeds twee armen, twee benen, mijn vakkennis was nergens heen gegaan. Mijn vastberadenheid, activiteit, nieuwsgierigheid, enzovoort, ik had alles nog. Alles gebeurde zoals ik het gepland had, mijn zoon werd geboren. Maar het kind is speciaal, zijn leven en toekomstig lot zijn al heel belangrijk. En ik zit hier te brullen! Dit is egoïsme! Is het niet eerlijk? Nee, het is mijn verantwoordelijkheid. Je hebt geen vruchtwaterpunctie gehad. Het is duidelijk dat de kans laag was, maar toch. Je wilde een kind, dus nam je de verantwoordelijkheid ervoor. Er zijn tenslotte veel mogelijkheden: autisme, hersenverlamming, genetische mutaties… En het Down-syndroom is niet het ergste, zoals ik later heb geleerd.”
Nog diezelfde avond begon Evgeny met zijn onderzoek naar het Down-syndroom.
“Ik ontdekte dat in Europa mensen met het Downsyndroom goed gesocialiseerd zijn, zelfstandig kunnen leven en werken,” zei hij. “Maar de beslissing die ik al had genomen, werd daardoor niet beïnvloed.”
Voor de kersverse vader, was zijn zoon verlaten gewoon geen optie. Maar helaas dacht zijn vrouw daar anders over.
“Op geen enkel moment heb ik eraan gedacht om mijn zoon in een weeshuis achter te laten. Dat zou onmenselijk zijn,” zei hij. Hij en zijn vrouw gingen uiteindelijk uit elkaar en nu voedt Evengy Misha alleen op.
Hij legt uit: “Als een kind geboren wordt, vraagt het aan de buitenwereld: ‘Ben ik hier nodig of niet?’ En ik antwoord met zekerheid: ‘Zoon, je bent nodig!’ Bij hem zijn, zelfs alleen, is een normale daad voor een normaal mens. Ik benadruk nogmaals: ik ben een normale man, niet een of andere held.”
Evegny wil mensen bewust maken over het Downsyndroom, zodat toekomstige ouders niet meer denken dat de geboorte van een kind met deze aandoening een straf of hindernis is die niet overwonnen kan worden.
Hij vertelde aan Bored Panda: “Ik wil dat alle artikelen over Mishka en mezelf die nu worden gepubliceerd, dat idee overbrengen op de samenleving. En ik wil ook die mensen die in dezelfde situatie zitten steunen en inspireren met mijn voorbeeld. Ik probeer te praten met diegenen die binnen bereik zijn, ik correspondeer met hen die ver weg zijn. Ik hoop dat degenen die het nu moeilijk hebben, zoals het voor ons was, over ons lezen. Heb geen angst! Alles komt goed!”
Ik weet niet hoe jij je voelt, maar ik vind dat mensen als Evegny de hemel in geprezen moeten worden. Wat een inspirerend figuur is hij. Wat heeft Misha een geluk dat hij hem als zoon heeft.
Deel dit artikel op Facebook als je hulde wil brengen aan deze vader die het belang van zijn kind op de eerste plaats zet, wat er ook gebeurt!
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
