Alle liefdesverhalen zijn speciaal en zijn in principe een ontsnapping uit de werkelijkheid. Het geeft hoop aan ons allen. Maar helaas leeft niemand voor eeuwig.
Het liefdesverhaal van Raymond en Velma Breuer is een verhaal waar de hele wereld over spreekt.
Raymond en Velma spendeerden bijna hun volledige leven samen. Ze groeiden samen op in dezelfde stad, zaten in dezelfde klas op school en studeerden zelfs samen af.
Het was niet makkelijk voor Raymond om de aandacht te trekken van Velma. Hij liet immers geen al te beste eerste indruk na toen hij haar een boeket bloemen bracht die doorns bevatte, waardoor Velma zich prikte.
“Ze huwde met me om me een poets te bakken,” vertelde Raymond op hun 77ste huwelijksverjaardag, aldus The Herald.
En ondanks hun knullige start, huwde het koppel uit Missouri met elkaar in 1940.
Ze kregen zes kinderen samen en achttien kleinkinderen, achterkleinkinderen en achterachterkleinkinderen. De familie grapt zelfs dat ze de tel kwijt zijn.
Iedereen die het paar kende, wist dat ze elkaar en hun hele familie doodgraag zagen.
“Ze hielden altijd elkaars handen vast toen ze vooraan in de rij zaten in de kerk,” vertelt pastoor Cheri Reisch aan The Columbia Tribune.
“Ze weken nooit van elkaars zijde. Het was pure liefde.”
Ze lazen zeer graag
Raymond en Velma hadden geluk dat ze beiden gezond en wel waren. Hun liefde voor lezen droeg daar zeker toe bij.
Toen Velma naar een bejaardentehuis moest, besloot Raymond om haar te volgen, zodat ze niet gescheiden zouden zijn.
“Papa vertelde aan een van de verpleegsters dat hij wilde dat ze samen zouden begraven worden, in dezelfde doodskist,” zegt zijn zoon Bobby aan Columbia Tribune.
“Al grappend, denk ik. Maar andere mensen hadden het ook al gehoord, en dus vroegen we het aan de uitvaartdirecteur.”
Op 4 augustus 2017, overleed Raymond. Hij had Velma’s hand vast.
Voor altijd samen
30 uur later overleed ook Velma. Raymond werd 97, Velma 96.
Toen de familie de begrafenis regelde, wisten ze nog wat hun vader hen verteld had over samen begraven te worden.
Hoewel hij het al grappend had gezegd, wist de familie dat het de enige en perfecte manier zou zijn om hen voor eeuwig samen te houden.
Het echtpaar werd daarop samen begraven, in dezelfde kist, elkaars handen vasthoudend.
Het overlijden van dit mooie echtpaar zorgde voor veel verdriet, maar de familie vervulde hun laatste wens.
Ze waren bijna 8 decennia lang bij elkaar. Het was dan ook de enige juiste manier om hen samen te houden tot in de doodskist.
Deel dit prachtige verhaal. Echte liefde bestaat.