We worden allemaal wel eens geconfronteerd met zorgen in ons leven. Vaak zijn de moeilijkste zorgen die die we voor onszelf houden, die dat anderen niet zien.
14 jaar lang beschuldigden deze ouders hun zoon ervan om verantwoordelijk te zijn voor de dood van zijn opa. Dit was blijkbaar omdat de tiener hem niet in het oog had gehouden toen het incident gebeurde. Hij had niet geprobeerd om zijn opa te redden toen zijn leven in gevaar was.
Maar de jongen droeg een geheim met zich mee waar niemand iets van wist.
“De manier waarop ik dit verhaal zal vertellen is nonchalant,” schrijft hij.
“Het is al zo lang geleden dat ik tijd heb gehad om hier over na te denken en hoe het me heeft veranderd.”
Scroll naar beneden om het volledige verhaal te lezen. We horen graag je mening in de comments.
Deze 28-jarige man heeft een geheim die hij wilt delen. Een geheim die hij niet langer kan bewaren.
Dit is wat hij schrijft:
“Mijn ouders beschuldigden me voor de dood van mijn grootvader omdat ‘ik niet op hem paste toen hij stierf’, en hem niet geprobeerd had te redden. Mijn grootvader was moe om telkens opnieuw tot leven te worden gebracht, dus gaf hij me de enige bestaande kopie waarop stond ‘reanimeer me aub niet meer’, en hij vertelde me om geen ziekenwagen te bellen tot minstens een uur na zijn dood. Hij had een hartaanval gekregen terwijl ik naast hem zat, en ik hield zijn hand vast tot hij stopte met knijpen.”
“Ik was in mijn tienerjaren en mijn opa was al ettelijke keren gereanimeerd en tal van keren opgenomen in het ziekenhuis. Hij had polio overleefd en vele andere kwalen en ziektes. Hij was het leven beu. Maar telkens wakker worden in een ziekenhuis met een buisje in zijn mond, was hij nog meer beu.”
“Op een dag belde hij me op en vertelde hij me dat hij opnieuw problemen had. Ik zat bij hem neer terwijl hij een hele zware hartaanval kreeg, en ik hield hem vast in bed, zodat hij niet er niet zou uit vallen.”
“Hij keek me starend aan en hij stopte met ademen, ik hief hem op en zette hem op de grond, en zat daar dan naar hem te kijken. Ongeveer een uur later, toen hij zijn kleur verloor, belde ik de hulpdiensten om zijn dood te melden.”
“Slechts enkele minuten daarna kwamen mijn ouders thuis en de hulpdiensten, en ik belde hen niet op, want het zou het plan van mijn opa en ik gedwarsboomd hebben.”
Natuurlijk bracht dit vragen teweeg over de keuze van de 28-jarige jongeman. Hij antwoordde de belangrijkste vragen.
“Ik heb nog 3 broers. De enige mensen die deze situatie begrijpen zijn mezelf en mijn grootvader. We wisten hier allebei over toen we akkoord gingen. Het is grappig. Hij was niet religieus, noch ik. Maar de rest van de familie was dat wel. Hij zei dat het enige was waarop hij wachtte, stilte was. Het kan me absoluut niet schelen wat mijn familie hierover denkt, ook al haten ze me nu. Ik wist dat dat was wat mijn grootvader wilde, en toen hij een hartaanval kreeg, koos ik om niet te helpen,” vertelde de 28-jarige.
Wat vind jij hiervan? Deed de jongeman het juiste? Wat zou jij gedaan hebben? Laat je mening achter op Facebook!