Een moeder die zeven broers en zussen adopteerde nadat ze hun beide ouders verloren bij een auto-ongeluk, zei dat ze “wist” dat ze hun moeder zou moeten zijn.
De 50-jarige Pam Willis scrolde in 2019 toevallig op Facebook toen ze een verhaal tegenkwam over zeven broertjes en zusjes tussen 1 en 12 jaar oud die een thuis zochten.
De kinderen leefden al meer dan een jaar in pleegzorg nadat ze wees waren geworden door het ongeluk. Pam zei dat toen ze eenmaal hun gezichtjes had gezien, ze niet meer kon ophouden aan hen te denken.
In een gesprek met het blad TODAY, zei Pam: “Ik kan het niet uitleggen, ik wist gewoon dat ik hun moeder moest zijn.”
Pam noemde ook haar man Gary in het artikel. Het echtpaar uit Californië, dat samen vijf volwassen kinderen heeft, was in het verleden al eens pleegouders. Maar ze had nooit het vooruitzicht van een permanente adoptie overwogen.
“Ik dacht dat Gary me zou vertellen dat ik gek was. We stonden op het punt om met pensioen te gaan,” zei Pam.
“Het was wat God wilde dat we zouden doen.”
“Er werd ons verteld dat ze al duizenden telefoontjes hadden gekregen,” zei Pam over haar en Gary die het nummer hadden gebeld dat onderaan het artikel stond.
En toch had het lot iets speciaals in petto voor dit bijzondere stel.
Amper twee maanden later namen Pam en Gary de zeven broers en zussen Adelino (15), Ruby (13), Aleecia (9), Anthony (8), Aubriella (7), Leo (5) en Xander (4) in huis.
Helaas hadden de kinderen een groot trauma doorgemaakt. Niet alleen door het verlies van hun vader en moeder. Pam kwam er ook achter dat hun overleden ouders hadden gevochten tegen verslaving, en dat het gezin als gevolg daarvan in daklozenkampen woonde.
“Het was makkelijk om contact te maken met de kleintjes. Ze snakten gewoon wanhopig naar een vaste verblijfplaats,” zei Pam.
De oudere twee kinderen moesten echter anders benaderd worden.
“Ik denk dat ze er niet helemaal op vertrouwden dat we echt waren. Alsof we weg zouden gaan,” zei Pam. “Ik denk dat het zo moeilijk is om te vertrouwen als er zoveel uit je leven is weggenomen. Ruby wist niet hoe ze een kind moest zijn. Ze moest al op heel jonge leeftijd een moederfiguur zijn.”
Het duurde ongeveer zes maanden voordat de kinderen zich begonnen te settelen.
“Op een avond kwam mijn toen 7-jarige kind onze kamer binnen”, herinnert Pam zich. “Ik vroeg haar: ‘Heb je een nachtmerrie gehad?’ En ze antwoordde: ‘Nee, ik wilde alleen zeker weten dat je er nog was.'”
Afgelopen augustus maakten Pam en Gary hun adoptie officieel. “Het was geweldig,” herinnerde Pam zich.
“We brachten een groot tv-scherm naar het park zodat iedereen kon kijken en juichen en veilig kon zijn tijdens COVID. Er was zoveel liefde.”
Over hun ongelooflijke nieuwe leven, schreef Pam op sociale media: “Ze hebben ons een tweede kans op ouderschap gegeven, we hebben hen een tweede mama en papa gegeven. Ze zijn onze zevenvoudige tweede kans.”
WOW! Ik kan me niet voorstellen hoe groot de harten van Pam en Gary moeten zijn. Om niet één, maar zeven kinderen te adopteren, en dat terwijl ze zelf al vijf kinderen hadden… gewoonweg prachtig.
Laat alsjeblieft een reactie achter op onze Facebook als je vindt dat dit echtpaar lof verdient.
Deel dit artikel op Facebook om de liefde vandaag nog verder te verspreiden.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
