Alle kinderen zijn een zegening voor de wereld. Dat zal iedere ouder onderschrijven.
Amanda en Michael Biggs mochten in 2006 de ongeëvenaarde vreugde ervaren van het verwelkomen van een tweeling: hun tweelingmeisjes. Natuurlijk was het de gelukkigste dag van hun leven en ze keken reikhalzend uit naar de toekomst en alles wat daarbij kwam kijken.
En toch was het verhaal van Millie en haar zus Marcia er een dat een aantal verrassingen zou hebben. Naarmate de tijd verstreek, begonnen hun ouders op te merken dat de huidskleur van één van de meiden begon te veranderen.
Aanvankelijk begonnen de toppen van Millie’s vingers donkerder te worden. Haar oren volgden al snel. Deze trend zette zich voort en al snel werd haar hele lichaam donkerder van toon.
Dat van Marcia daarentegen begon lichter te worden. Amanda en Michael zijn een interraciaal stel, en daarom hebben ze zich nooit zorgen gemaakt over kleur. Toch dachten ze na over hoe hun meisjes door anderen zouden worden gezien, vooral omdat ze in Birmingham, Engeland wonen, een plek met een geschiedenis van raciale spanning.
Na een periode van onderzoek konden de ouders precies achterhalen wat de veranderingen bij hun meisjes had veroorzaakt: een uiterst zeldzame aandoening die bekend staat als atavisme.
Het was het gevolg van de gevarieerde genetische samenstelling van hun ouders, maar is zo ongewoon dat het slechts één op de miljoen tweelingen treft.
Terwijl Amanda en Michael gewoon blij waren te weten dat de aandoening hoe dan ook geen negatieve invloed zou hebben op de gezondheid van Millie of Marcia, waren andere mensen van nature in de war als ze hen zagen.
Amanda zegt dat mensen haar vroegen hoe de meisjes een tweeling konden zijn, als ze ging wandelen met de kinderwagen. Volgens FaithTap werd ze zelfs een keer beschuldigd van liegen door een leraar, die dacht dat ze geen tweeling konden zijn vanwege hun verschillende huidskleuren.
Maar voor het grootste deel zijn de ouders opgelucht dat mensen in het algemeen meer nieuwsgierig zijn dan bevooroordeeld. Amanda en Michael konden niet trotser zijn op hun kleine meisjes.
Millie en Marcia houden allebei van zingen en dansen, en zeggen dat ze persoonlijk nog nooit racisme hebben meegemaakt.
De tweeling is inmiddels uitgegroeid tot tieners en gaat nog steeds samen naar dezelfde school. Toen ze 11 waren, gebruikten ze het unieke karakter van hun toestand om te proberen racisme op internationale schaal aan te pakken, in een campagne voor National Geographic.
We moeten werken aan samenlevingen waar racisme in geen enkele vorm bestaat. Het idee dat het 2022 is en mensen nog steeds kunnen worden beoordeeld en behandeld op hun huidskleur, is belachelijk.
Deel dit artikel als je denkt dat het verhaal van Millie en Marcia inspirerend is, en dat ze prachtig zijn!
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.