Het leven is kort en onvoorspelbaar. Leef elke dag alsof het je laatste is, en probeer altijd elk moment met mensen die je graag ziet, te koesteren. Je weet namelijk nooit wanneer ze van je worden weggenomen.
Iemand die hier alles over weet is Matt Logelin uit Minnesota, in de Verenigde Staten. Een tijdje geleden ging dit verhaal de wereld rond. Wij wilden het ook op onze beurt delen indien je het gemist hebt.
In maart 2008, kon Matt zijn geluk niet op. Zijn vrouw was net bevallen van een meisje.
Maar 27 uren later stond zijn leven op z’n kop. Hij beleefde een ware tragedie, een waargebeurde nachtmerrie.
Een tijdje later echter, wou hij de computer van zijn vrouw checken. En dat was de start om alles te veranderen met volle krachten.
Het begon allemaal als tiener, toen Matt Liz leerde kennen in Minnetonka, Minnesota.
Hij wist helemaal niet dat ze later zijn echtgenote zou worden, en de moeder van zijn kind.
Matt en Liz waren niet alleen jeugdliefdes, ze waren ook de liefde van elkaars leven.
‘Eerst komt de liefde, dan komt het huwelijk, dan de baby in de kinderwagen’, zegt een bekend liedje.
Dit was ook helemaal het geval bij deze twee tortelduifjes. Het leek wel alsof alles op voorhand gepland was voor hen.
Toen ze allebei aan de universiteit studeerden, hadden ze een lange-afstandsrelatie aangezien ze elk op een andere plaats studeerden, meldt The StarTribune.
8 jaar nadat ze elkaar voor de eerste keer ontmoetten, vroeg hij haar ten huwelijk tijdens een reis naar Nepal. Toen verhuisden ze samen naar Los Angeles.
Toen Liz zwanger was, startte het koppeltje een blog zodat hun familie en vrienden in Minnesota hun weg konden volgen.
Liz haar zwangerschap was allesbehalve gemakkelijk. Ze moest in bed blijven tijdens de laatste 5 weken. De dokters vertelden aan het koppel dat Liz een keizersnede zou nodig hebben, 7 weken voor haar bevaldatum.
Op 24 maart 2008, werd Madeline Elizabeth Logelin te vroeg geboren met behulp van een keizersnede. Gelukkig was de schattige baby wel volledig gezond.
Liz daarentegen, was zwak na de lange en gecompliceerde bevalling. Ze zag haar pasgeboren baby voor slechts een kort moment voor ze wat ging rusten. De dokters benadrukten dat ze 24 uur na elkaar moest uitrusten om genoeg krachten bijeen te krijgen. Ze had zelfs geen kracht genoeg om haar baby vast te houden.
“Ik moest mijn tijd verdelen tussen Liz bezoeken in het ziekenhuis, en ook mijn kleine Madeline zien,” vertelt Matt tijdens een interview over die dag op de Rachael Ray show.
Liz werd wakker de volgende dag en de verplegers gaven het koppel groen licht om samen naar hun pasgeborene te gaan.
Matt hielp haar recht en ze wandelde wat rond door de kamer. Ze zouden haar in een rolstoel helpen om haar naar Madeline te brengen. Maar ze geraakte nooit tot in de rolstoel. Liz viel ter plekke neer op de grond.
“Plots waren een heleboel dokters en verpleegsters in de kamer en moest de kamer verlaten,” vertelt Matt. “Ik herinner twee huilende verpleegsters arm in arm de kamer verlaten. Ik wist dat Liz er niet meer was.”
Liz stierf 27 uur na de geboorte. De oorzaak was een longembolie, veroorzaakt door een klonter in haar been die helemaal tot in haar longen is geraakt. De dokters waren niet in staat om haar te redden.
Vele mensen ervaren de eerste dagen na de geboorte van hun kindje als de gelukkigste momenten uit hun leven. Matt zijn gevoelens van geluk waren helaas van erg korte duur en veranderden in de meest pijnlijke en hartverscheurende momenten in zijn leven. Een pijn die hij nooit had verwacht, het verlies van zijn soulmate.
Leven zonder zijn partner Liz was niet gemakkelijk. Vier maanden lang sliep Matt in de zetel, omdat het te pijnlijk was om zelfs maar de slaapkamer binnen te gaan.
Maar naarmate de tijd voorbij ging, probeerde de intussen weduwnaar zijn leven terug wat op te pikken en te zorgen voor zijn meisje. Zoals hij later zei, was het zijn kleine Maddy die hem uit de hel sleurde.
Op een dag had Matt genoeg kracht verzameld om Liz haar oude computer op te starten. Daar vond hij de blog die ze samen hadden gecreëerd tijdens het documenteren van de zwangerschap.
Hij besliste om verder te schrijven, meer dan wat ook, om zo al zijn pijn te kunnen verwerken. Hij moest en zou schrijven, voor Liz. En dus begon hij te schrijven, en te schrijven… zonder te stoppen
De blog werd zijn therapie waardoor hij de pijn van het verlies van zijn grootste liefde kon verwoorden.
Het was ruw en eerlijk, en duizenden mensen raakten verknocht aan de blog. Slechts enkele maanden later bereikte hij zo’n 40.000 lezers per dag.
De blog diende als purgeermiddel maar Matt had echter nooit gedacht dat hij zoveel troost zou vinden in de steun van duizenden en duizenden onbekenden die hem dagelijks schreven.
Mensen schreven hem advies over hoe een single vader te zijn, maar schreven ook brieven met steunbetuigingen.
Hij was diep ontroerd.
Matt’s blog werd omgevormd tot een boek en daarna goot hij het in een verzameling van memoires genaamd “Two Kisses for Maddy: A Memoir of Loss and Love”. Matt richtte ook een organisatie op, ’the Liz Logelin Foundation‘ genaamd naar zijn vrouw. Deze organisatie steunt jonge, rouwende gezinnen tijdens hun moeilijkste momenten.
Vorig jaar meldde de StarTribune dat steracteur Channing Tatum en zijn productiehuis de rechten van zijn boek hadden gekocht om een verfilming te maken van Matt zijn verhaal.
Maddy is nu wat ouder en groeide uit tot een slim en gelukkig meisje. Volgens har vader weet ze nog niet of ze een artiest, ruimte-ingenieur of marinebioloog wil worden wanneer ze groter wordt.
Matt zegt ook dat ze ook sprekend op haar moeder lijkt. Doorheen haar opvoeding zorgde hij ervoor dat Liz op de een of andere manier aanwezig is.
“We praten dagelijks over haar,” vertelt Matt aan de StarTribune.
“Ik weet niet alle antwoorden maar voor ons werkte het wel op die manier. Ze lijkt ongelofelijk gelukkig.”
Bekijk deze ontroerende video uit de Rachael Ray show, van enkele jaren geleden.
De pijn die Matt heeft meegemaakt is ondenkbaar. Maar hij kanaliseerde zijn energie en gebruikte het om liefde te verspreiden in plaats van kwaadheid. Maddy mag gelukkig zijn met zo’n lieve vader.
Deel daarom deze ontzettend ontroerende boodschap met al je vrienden op Facebook, en laten ons respect betuigen aan alle rouwende ouders.