Op 1 september 1939 luidde het beginpunt van de Tweede Wereldoorlog in toen de Duitsers Polen aanvielen. Een van hun eerste acties was om Joden te verzamelen in getto’s.
De nazi’s begonnen concentratiekampen te bouwen om ‘Generalplan Ost’ te lanceren, een etnische zuivering van Joden, Polen, Roma-mensen, homoseksuelen en mensen met een handicap.
1933 markeerde de bouw van het eerste concentratiekamp, waar politieke gevangenen werden geplaatst. Tussen 1937 en 1939 werd de bouw van kampen opgeschaald en tegen het einde van 1945 waren er in totaal 730 concentratiekampen.
Gevangenen werden gebruikt als industrieel personeel, dat tijdens de oorlog van groot nut was voor de Duitsers. Het doel was om de Joden uitgestorven te laten zijn in Europa.
Auschwitz bestond uit drie delen, waarbij Auschwitz II-Birkenbau een zuiver vernietigingskamp was. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden 1,3 miljoen mensen naar Auschwitz gestuurd. Van hen zijn er 1,1 miljoen vermoord, waarvan een miljoen Joden.
Toen mijn grootmoeder met de witte bussen naar Zweden kwam, woog ze slechts 66 pond. De bussen werden georganiseerd door een Zweedse graaf genaamd Folke Bernadotte om Scandinavische oorlogsgevangenen te redden tijdens het laatste deel van de oorlog.
Ze schilderden rode kruisen op de bussen zodat ze aanvallen zouden vermijden.
Tussen de 15.000 en 30.000 mensen zijn ontsnapt, dankzij de bussen. De meesten van hen waren Scandinavisch, maar in de laatste weken van de oorlog konden anderen ook de bussen gebruiken.
Onder de geredden waren ongeveer 4.000 Joden.
Mijn oom Moses werd geboren in 1932. Vanaf de tijd dat hij vijf jaar oud was, werkte hij in een glasfabriek op bevel van de SS (Schutzstaffel). De fabriek was in de buurt van het hoofdkwartier van de SS in de Poolse stad Piotrków, waar Moses werd geboren. De kinderen werden als goede werkers beschouwd omdat hun kleine handen het glas konden oppoetsen op plaatsen waar volwassen handen te groot en onhandig waren.
Gedurende drie jaar werkte hij in de fabriek voordat hij en zijn moeder, Miriam, naar het concentratiekamp in Ravensbrück werden gestuurd.
Mijn grootvader werd naar het concentratiekamp Buchenwald gestuurd. Miriam werd vermoord en Moses werd naar het concentratiekamp Bergen-Belsen gestuurd. Daar werd hij opgevangen door een vrouw die later de naam “De engel van Bergen-Belsen” kreeg omdat hij zoveel weeskinderen had gered.
Tegen het einde van de oorlog werd Mozes naar Zweden gestuurd.
Mijn grootvader Saoul zocht meer dan een jaar na de oorlog voordat hij erachter kwam dat sommige kinderen naar Zweden waren gebracht. Hij ging daarheen en wist zijn zoon te vinden.
Saoul en mijn grootmoeder Rosa ontmoetten elkaar in Zweden. Allebei hun ouders waren gedood en zes van de zeven broers en zussen van mijn grootmoeder waren vermoord. De eerste vrouw van mijn grootvader en alle zes zijn broers en zussen waren allemaal dood.
Vandaag de dag zijn maar weinigen van degenen die de Holocaust hebben overleefd nog steeds bij ons. Daarom is het belangrijk dat we hun verhalen onthouden en dat we ze blijven delen, zodat de geschiedenis zichzelf nooit herhaalt.
Ewa
Hier zijn de vreselijke beelden die de drone op tape ving:
Deze tekst is geschreven ter nagedachtenis aan de 6 miljoen mensen die tijdens de Holocaust zijn vermoord.
Deel dit verhaal alstublieft. Het mag nooit worden vergeten.