Sarah en Chris St. James waren in extase toen ze ontdekten dat Sarah zwanger was van hun tweede kind, een klein meisje.
En net als alle ouders waren ze dolgelukkig toen hun dochter zonder complicaties de wereld in kwam.
Pas toen ze haar naar huis brachten, beseften ze dat er iets mis was.
Hun dochter Sloan werd fit en gezond geboren, maar toen ze twee maanden oud was, merkten haar ouders dat ze een beetje mollig begon te worden, vooral rond haar buik.
Hun baby at normaal en was aan het ontwikkelen zoals ze zou moeten.
Maar toen haar ‘Boeddha-buik’ steeds groter werd, werden Sarah en Chris steeds ongeruster.
In plaats van Sloan mee te nemen naar de reguliere huisarts, brachten Sarah en Chris haar naar het ziekenhuis voor een controle.
Helaas deed de dokter een trieste ontdekking en gaf het paar nieuws dat ouders nooit willen horen.
De meeste ouders zouden waarschijnlijk worden verwoest door het slechte nieuws en misschien zelfs proberen een manier te vinden om het te accepteren – maar dit paar wilde niet opgeven zonder een gevecht.
Toen Chris en Sarah Sloan meenamen naar het Childrens ‘Hospital in Boston, werden ze overmand door zorgen.
Ze realiseerden zich dat de buik van hun dochter niet normaal groeide, maar op hetzelfde moment hoopten ze dat de dokter hen een geruststellende diagnose zou geven.
Maar in plaats daarvan werd hun dochter gediagnosticeerd met een zeldzame leveraandoening, de biliaire atresia, die de galwegen blokkeert en beschadigt. De gal bouwt zich op in de lever, die uiteindelijk breekt onder de druk als de ziekte onbehandeld blijft.
Het korte leven van Sloan had een enorm obstakel gekregen. Sarah vertelt de krant Sentinel Source:
“We dachten dat we haar erheen brachten voor gemoedsrust, en in plaats daarvan was het verwoestend. Alles waarvoor we vreesden, is uitgekomen. ‘
Sloan keerde terug uit het ziekenhuis, maar ze moest snel terugkeren. Slechts 1 week na de eerste diagnose keerde het gezin terug naar de intensive care afdeling van het ziekenhuis.
Het enige dat het leven van het kleine meisje kon redden, was een levertransplantatie en ze had niet veel tijd.
Noch Sarah noch Chris kwamen overeen met de bloedgroep van hun dochter, O, dus vertelden ze hun verhaal aan iedereen die ze konden, in de hoop een donor te vinden.
De regels rond levende donoren en transplantaties zijn erg streng. De donor moet een vriend of familielid zijn en ze moeten bereid zijn om gratis te doneren.
De donor moet ook een psychiatrische evaluatie ondergaan en ze moeten natuurlijk fysiek gezond zijn.
De goede vriend van de familie, Jake Tenney, zag het pleidooi voor hulp van het gezin op sociale media en deelde hun verhaal op Facebook.
Dat is toen een onverwachte held naar voren stapte. De vreemdeling was op meerdere manieren een perfecte match, omdat hij gewend was levens te redden.
Het was de broer van Jake, Steve Tenney, die te hulp kwam. Steve is een veteraan van het Amerikaanse leger en is 18 jaar politie in New Hampshire geweest.
Hij is 40 jaar oud en in goede conditie. Hij had al meer dan een decennium geen dokter hoeven bezoeken en had nog nooit een nacht in het ziekenhuis doorgebracht – tot nu toe.
Nadat Steve een reeks tests had doorstaan, verwijderden de artsen onmiddellijk een stuk van zijn lever. Ze namen ongeveer 20 procent van het orgaan in beslag voordat ze het terug in Steve’s lichaam stopten. Op dat moment had Steve zelfs de kleine Sloan niet ontmoet, wiens leven hij op het punt stond te redden.
Twijfelde niet
“Gelukkig was ik hier in een goede positie. Mijn vrouw en ik hebben gepraat en het was echt een goed idee – als je een kind van 4 maanden kunt helpen en mogelijk haar leven kunt redden, dan is het iets dat je gaat doen, “zegt Steve.
Gelukkig waren beide operaties een succes. De lever is een van de enige organen in het lichaam die zichzelf kan genezen, zodat Steve’s lever zich zal herstellen.
En als Sloan opgroeit, zal haar nieuwe lever sterk worden.
Hoewel een deel van haar was weggenomen, kreeg het kleine meisje iets beters in plaats daarvan. Niet iedereen kan zeggen dat ze een stuk van hun held bij zich hebben, waar ze ook gaan!
Dit is het mooiste verhaal dat ik in een lange tijd heb gehoord. Het leven van Sloan had na slechts een paar korte maanden kunnen eindigen, maar dankzij het onbaatzuchtige gebaar van Steve heeft het verhaal een happy end!
Deel dit verhaal als je Steve wilt bedanken voor zijn heldhaftige actie! Hij verdient het om erkend te worden.