Het kan dan wel 2018 zijn, maar veel mensen houden er nog steeds bekrompen en simplistische ideeën op na over hoe een gezin eruit zou moeten zien.
Aaron en Rachel Halbert hebben dergelijke vooroordelen van dichtbij meegemaakt.
De Halberts adopteerden eerst twee kinderen. Maar toen ze besloten hun familie uit te breiden, namen ze een iets ongebruikelijkere route.
Ze kozen voor adoptie van embryo’s.
En ze weigerden zeker om iets zo oppervlakkig te laten als huidskleur in de weg staat. Ze bezochten een embryodonatiebank en vonden een tweeling, en besloten ze in hun baby’s te veranderen.
Maar als dit niet verbazingwekkend genoeg was, nam hun verhaal al snel een nieuwe, onverwachte wending.
Aaron en Rachel Halbert hadden er lang van gedroomd om ouders te worden. Maar nadat ze moeite hadden om zwanger te worden, kozen ze er in plaats daarvan voor om twee kinderen, een jongen en een meisje, te adopteren.
Helaas leidde dat besluit tot heftige reacties – simpelweg omdat de kinderen een donkere huidskleur hadden.
“We wisten, vooral in het zuiden, dat een blank stel met niet-blanke kinderen een groot aantal verschillende reacties zou krijgen. Er zal altijd een oudere blanke vrouw in Walmart zijn die ons aanstaarde met pure afkeer, of de Afro-Amerikaanse moeder die naar ons keek en alleen maar haar hoofd schudde, “zei Aaron tegen de Washington Post.
Maar Aaron en Rachel waren gelukkig en trots op hun kleine gezin.
Toen het paar hoorde van de adoptie van embryo’s, wisten ze dat het perfect was voor hen.
Rachel implanteerde twee Afro-Amerikaanse embryo’s, die al meer dan 15 jaar bevroren waren.
Het paar wilde dat de nieuwe baby’s hun reeds bestaande broers en zussen zouden “matchen”.
“Ze waren het met ons eens dat onze kinderen elkaar racistisch matchen en steunden de beslissing om Afrikaans-Amerikaanse embryo’s te selecteren,” schrijft Aaron.
Na zes weken was het tijd om de dokter, die in Honduras woonde, te bezoeken om hun kleine embryo’s te ontvangen. En toen ze aankwamen, kreeg het paar een heel andere verrassing.
“We begonnen alles te beschrijven aan onze dokter in het Spaans. Hij vroeg ons een paar keer of we er zeker van waren dat we twee embryo’s wilden ontvangen. Ja, natuurlijk waren we zeker, zeiden we. ‘
Het stel ontdekte toen tot hun schrik dat een van die embryo’s in Rachel’s baarmoeder in tweeën was gespleten. Ze was inderdaad zwanger – niet van een tweeling, maar van een drielingen!
De geboorte verliep vlot en spoedig waren Aaron en Rachel niet alleen ouders van twee, maar ook van vijf donkere, mooie jonge kinderen.
“Het was hartverwarmend om te zien dat vrijwel al onze vrienden en familie overweldigende steun gaven voor ons gezin en de ongebruikelijke manieren waarop ze kregen. In onze gedachten leven we gewoon onze droom. Een droom die misschien niet op het gemiddelde gezin lijkt, maar een waarvoor we dankbaar zijn, en dat het gelukkig kon uitkomen in het licht van de geschiedenis van ons land, “zegt Aaron.
“Het was tijdens deze zwangerschap puur genieten toen ik mijn zoon en dochter gadesloeg, met zijn donkerbruine huid en haar met het krullenhaar en de enigszins gebruinde huid, als ze de groeiende buik van mijn blanke vrouw kusten. Elke avond zeiden ze welterusten tegen die drie groeiende kleine meisjes in haar buik, en nu mogen ze eindelijk welterusten zeggen tegen hun babyzussen – van dichtbij. ‘
Zijn ze niet schattig?
Aaron beschrijft zijn familie prachtig:
Ik kan me herinneren dat een vriend het adoptieproces doorliep en me vertelde dat hij altijd had gewild dat zijn familie eruitzag als een kleine Verenigde Naties. Als ik naar mijn groeiende familie kijk, ga ik het liefst een stap verder en durf ik te hopen dat onze gezinsfoto een kleine hemel is. ”
Hieronder kan je meer te weten komen over de zeer speciale familie:
Liefde voor je kinderen is altijd belangrijker dan DNA, huid en bloed!
Deel het verhaal van de Halberts als je het ermee eens bent dat alle mensen gelijk zijn en dat alle ouders het recht hebben om hun eigen familie te vormen zonder oordeel van anderen.