Een groot deel van haar leven leerde 11-jarige Abby Furco maar één ding kennen: kanker.
Het schattige kleine meisje werd in 2011 gediagnosticeerd met leukemie, en ze was toen nog maar vier.
Op dat moment gaven dokters haar een kans van 20 procent op overleven.
De harde waarheid
¨We waren er kapot van,¨ vertelt Abby´s moeder Patty Furco aan People. ¨We werden verteld dat ze zou doodgaan, en dat er maar weinig hoop was.¨
De zes jaar daarop deed de familie alles wat ze konden om Abby te helpen en haar het beste leven te geven dat ze konden onder de omstandigheden.
Ze onderging een beenmergtransplantatie, intensieve chemotherapie en andere bestraling. Ze was ook betrokken bij proefprojecten met testmedicijnen.
Pure liefde
“We bleven haar liefhebben omdat we wisten dat we haar elk moment kwijt konden zijn,¨ zei Patty in hetzelfde People´s artikel. ¨Er waren momenten dat we niet wisten of ze zou overleven, ze had zoveel infecties die het einde van haar leven konden betekenen. Het enige wat we konden doen was kijken hoe ze vecht en helpen haar beter te maken.
In oktober 2013 leek er licht aan het einde van de tunnel voor de familie. Abby was klaar met haar behandelingen en tijdens een ¨prachtig¨ jaar ze leefde zoals elk kind van haar leeftijd. Ze ging naar school, naar voetbal en ging naar de scouting.
Opnieuw tragisch nieuws
Maar de September daarop, kwam de kanker terug en dit keer erger dan nooit.
¨Zo zwaar als de eerste diagnose was, dit stelde alles op de proef,¨ vertelde Patty. ¨Ze kon niet meer bewegen, alles deed pijn en ze praatte amper.¨
Het kleine meisje onderging een andere beenmergtransplantatie in februari 2015 maar slechts 15 dagen daarna, werd ze gediagnosticeerd met een conditie die ervoor zorgde dat het gedoneerde beenmerg het eigen beenmerg aanval en beschadigde.
Afscheid
De volgende maand begonnen de nieren van Abby het op te geven. Ze werd naar de intensive care gebracht en de dokters vertelden haar ouders dat hun dochter aan de beademing moest, anders zou ze in 48 uur dood zijn.
Het was tijd om afscheid te nemen.
¨De dokters vertelden ons dat het tijd was om afscheid te nemen, ze was nog maar één uur per dag wakker,¨ vertelt Patty. ¨We bereidden onze andere dochters voor op haar dood.
Abby ging naar een levenseinde afdeling, haar grootouders vlogen naar het ziekenhuis voor een laatste afscheid van hun geliefde kleinkind.
Hun ouders moesten de hartverscheurende taak op zich nemen om de begrafenis van hun dochter te plannen. Ze kozen een kist, kozen de muziek en contacteerden een priester.
Mirakel
Maar toen gebeurde er een wonder – Abby werd wakker.
¨Ze vertelde ons, ¨Ik heb nog zoveel om voor te leven,¨ onthoudt Patty.
¨We konden het niet geloven, binnen een paar dagen, weken en maanden begon ze te lopen en werd ze sterker,¨ zegt Patty. ¨Het is een absoluut wonder.¨
Dokters zijn het ermee eens – niets medisch kan het herstel van Abby verklaren.
“We zorgden dat ze weer naar huis kon,¨ zei Jacob Wessler, de dokter van Abby. ¨Maar toen we afstand hielden, en behandeling weghielden zodat ze niet meer zoveel medicijnen nodig had, begon ze steeds beter te worden.¨
¨Ze had haar mindere momenten, maar als ze op deze weg doorgaat, zal ze ons allemaal gek laten lijken!¨ vervolgt de dokter. ¨Ze heeft tegen alle kansen in volgehouden.¨
Elke dag is een cadeau
Abby is nu thuis en ontvangt twee keer per dag een medicijn. Haar toekomst en prognose is nog onzeker maar haar familie is hoopvol.
Elke dag is een geschenk en ze genieten van elk moment dat ze met hun kleine meid kunnen hebben!
¨We hebben haar zien doodgaan en tot leven zien komen,¨ vertelt Patty. ¨Nu kijken we naar de toekomst.¨
Overlever
Kanker is een verschrikkelijke ziekte en zeker als het kinderen raakt, maar het verhaal van Abby toont dat er licht is in de duisternis.
De steun die ze kreeg van vreemdelingen, familie, vrienden en klasgenoten is ongelofelijk – het heeft dit meisje door dingen geholpen dat geen kind zou moeten meemaken.
Niemand had gedacht dat Abby zou overleven toen ze in 2011 leukemie kreeg, maar ondanks alles, heeft het dappere en sterke meisje aangetoond dat ze niet zal opgeven.
In september 2017 werd het meisje 11! Dit werd gevierd met haar beste vrienden en familie met een fantastisch feest!
Abby´s verhaal ontroert me, ik heb lang niet zoiets inspirerend en hartverwarmend gelezen.
Ik hoop dat dit kleine en dappere meisje blijft leven – weg van kanker, het ziekenhuis en dialyses!
Deel haar verhaal op Facebook als je het daarmee eens bent!