Sommige mensen lijken te denken dat het goed is om naar mensen te wijzen en te fluisteren over anderen die er anders uitzien. En dat is precies wat onlangs gebeurde met een klein meisje genaamd Sophia die het syndroom van Down heeft.
Ze was met haar moeder, Pam, toen twee vrouwen precies dat deden. Ze wezen en fluisterden.
Maar toen kwam er een ouder echtpaar dat iets zei dat de moeder van Sophia tot tranen roerde.
Sinds Sophia werd geboren, hebben mensen haar vreemd aangekeken, op haar gewezen en over haar gefluisterd. Sophia, die het syndroom van Down heeft, is het inmiddels gewend – en haar moeder Pam ook, maar dat betekent niet dat het niet elke keer dat het gebeurt pijn doet.
Toen Sophia werd geboren, begreep haar moeder meteen hoe mooi en liefdevol Sophia is. Ze hoopt alleen dat anderen het ook zullen zien. Daarom was Pam zo verrast door wat er onlangs gebeurde in een koffiewinkel dat ze erover schreef op Facebook.
´Ik zat in Tim Horton’s met mijn dochters, zoals ik vaak doe. Twee dames bij ons in de buurt begonnen te staren en te fluisteren. Dit is een vrij veel voorkomende gebeurtenis voor ons; omdat mijn dochter Sophia werd geboren met het syndroom van Down. Ik zat daar en zag hoe deze twee vrouwen hun nek strekten om haar beter te kunnen zien; helemaal niet bewust van het feit dat ik terug zat te staren. Vandaag stoorde het me. Het stoorde me echt.
Op dat moment benaderde een paar me en ik dacht: “O geweldig! Meer mensen die van dichterbij willen kijken! “
De man begroette Sophia met een high five en een handdruk, en Sophia glimlachte en zwaaide terug. Hij keek me aan met tranen in zijn ogen en zei: “Ik heb een verhaal dat ik heel graag met je wil delen. Maar ik ben bang dat ik er niet doorheen zal komen zonder te huilen. ‘
Ik moedigde hem zachtmoedig aan om te delen, omdat ik nu nieuwsgierig was. Deze interactie was niet wat ik verwachtte.
Hij vertelde me dat hij gisteravond naar het nieuws had gekeken. Er was een interview met een moeder die kortgeleden bevallen was van een kind met een grote handicap. Ze was op het nieuws en verdedigde haar beslissing om haar baby te houden.
Ze verdedigde haar keuze het leven van haar dochter NIET te beëindigen ondanks het feit dat haar artsen haar daartoe aanmoedigden. Hij zei: “Het punt is dat je nooit iemands invloed op de wereld kent. Je kunt nooit weten wat een persoon kan, tenzij je hem een kans geeft. ‘
Hij keek me aan vlak voordat hij zich omdraaide om weg te lopen en zei: “Je bent een mooi persoon. Je dochter is mooi. Gefeliciteerd!”
Ik begon meteen te huilen. Daar zat ik midden in een koffiebar te huilen in een papieren servet. Die man was de eerste complete vreemdeling die me ooit feliciteerde met de geboorte van mijn dochter Sophia. Hij was de eerste complete vreemdeling die haar WAARDE herkende. Haar WAARDE. Haar schoonheid.
In een wereld waar over het leven van mijn dochter wordt gefluisterd, waar naar haar wordt gestaard, zag deze man haar BELANG.
Dit verhaal was zo gewoon mooi. Sophia lijkt een geweldig klein meisje te zijn met veel energie die alle liefde verdient die ze kan krijgen.
Vergeet niet dit hartverwarmende verhaal met je vrienden te delen als je ook denkt dat de woorden van de man absoluut schitterend waren.