Bud Caldwell’s diepe liefde voor zijn vrouw Betty bestreek vele decennia en blijft fel branden na haar dood.
Het favoriete lied van zijn vrouw was “Daisy a Day”, en hij zorgde ervoor dat het vele keren werd gespeeld in de loop van hun 56-jarig huwelijk.
Bud probeerde zijn vrouw te verrassen met boeketten madeliefjes wanneer hij kon, soms zette hij het lied in toen hij het aan haar overhandigde.
Helaas is Betty op een dag in 2013 overleden. Bud werd alleen gelaten.
Toch bleef Betty altijd in zijn gedachten; hij hield haar altijd dicht bij zijn hart.
Als manier om zijn blijvende liefde en bewondering voor Betty te tonen, kocht Bud bankje bij Lakeside Park in Fon du Lac, Wisconsin.
De bank bevat een kleine plaquette met Betty’s foto en enige informatie over de vrouw die Bud zijn vrouw noemde.
Elke dag bezocht Bud deze herdenkingsbank om zijn vrouw te eren en te koesteren. Vaak zat hij gewoon, haar favoriete nummer zingend. Hij praatte met haar over de dingen die zijn leven te bieden had; over het weer, wat er gaande was in de wereld en hoeveel hij haar miste.
Maar toen de sneeuw begon te vallen en de winter aanbrak, werd het voor Bud moeilijker gemaakt om de bank van Betty te bezoeken. Het werd moeilijk voor Bud om bloemen te leggen of zelfs zijn liefde te tonen zoals hij zou willen.
Op een bijzonder besneeuwde dag kon Bud alleen op het trottoir staan en vanaf de verte naar de bank kijken; de sneeuw was gewoon te veel voor hem om erover heen te lopen.
Hij wist niet dat twee vreemdelingen het dagelijkse ritueel van Bud hadden opgemerkt en besloten in het geheim te helpen.
Bekijk het nieuwsbericht van het CBS hieronder om de onbaatzuchtige actie te zien die me in tranen heeft achtergelaten.
Het is een verhaal over liefde, vriendelijkheid en twee parkmedewerkers die je geloof in de mensheid zullen herstellen.
Er blijven tenslotte geweldige mensen over. Deze jongens deden het voor Bud.
We hebben meer alledaagse helden nodig zoals Jerrod en Joe – like en deel als je het ermee eens bent!