De wereld staat momenteel voor enorme uitdagingen. Veel mensen hebben het moeilijk. Het is belangrijker dan ooit dat we van de gelegenheid gebruik maken om elkaar te helpen.
Zoals deze vrouw, die een innerlijke stem hoorde die haar vertelde dat ze een vreemdeling in nood moest helpen… en uiteindelijk besefte dat alles met een reden gebeurde.
Een vrouw genaamd Sara Fleming heeft een blog, “Pacis in the Gutter”, waar ze lotsverhalen deelt.
“Ja, ik geloof in Jezus. Ik hou van schrijven”, staat in haar bio. “Ik hou ook van verhalen. Vooral waargebeurde verhalen over hoe God de verprutste, kapotte dingen oplost.”
Maar onlangs overkwam haar zelf een van die merkwaardige verhalen.
In november 2020, zo’n twee weken voor de Amerikaanse feestdag Thanksgiving, stond Sara om omstreeks 22.00 uur in de supermarkt achter een man aan de lijn voor de kassier.
De man probeerde zijn boodschappen te betalen, maar zijn kaart werd steeds geweigerd. Hij bleef boodschappen terugzetten om de rekening te verlagen, maar terwijl hij opnieuw probeerde te betalen, werd de kaart steeds geweigerd.
Het is een gênante situatie voor iedereen, en alsof dat nog niet genoeg was, had hij twee van zijn kinderen bij zich, die zich duidelijk schaamden.
Sara zag het hele voorval ontvouwen en haar hart ging uit naar de onfortuinlijke vreemdeling.
“De kassier zette blikken tonijn, dozen pasta, bananen en appels onder de toonbank”, schreef ze, terwijl ze zei dat de man al het absolute minimum kocht.
“Ik vroeg me af of hij een alleenstaande vader was. Doordat hij geen ring aan zijn vinger droeg, dacht ik dat hij alleen was.”
“Ik keek toe hoe de man aan de kassier vroeg om dingen opzij te zetten. Opnieuw en opnieuw. Hij bleef maar met zijn kaart swipen. Telkens afgewezen.”
Plots begon een stem in haar hoofd haar te vertellen dat ze erop moest vertrouwen en de boodschappen van de vreemdeling moest betalen. De rekening bedroeg $94,10 en Sara zei tegen de man dat ze de rekening zou dekken.
“De winkel was leeg. Er stond niemand anders in onze rij en ik zag deze man langzaam omdraaien, zijn mond viel open”, herinnert Sara zich.
Ze stond er op om de spullen te betalen die hij had teruggezet. De man bleef sprakeloos en in tranen achter. Hij bedankte haar en vertelde dat hij inderdaad een alleenstaande vader was die moeite had om de eindjes aan elkaar te knopen.
‘Ik weet niet hoe ik je moet bedanken. Ik ben een alleenstaande vader. Het is zo moeilijk’, zei hij tegen Sara.
“Ik heb hem een knuffel gegeven. Zijn zoon en dochter wilden mij ook knuffelen”, schreef Sara. “Toen ik bij mijn auto aankwam, stroomden de tranen eruit.”
Toen, enkele maanden later, kreeg Sara een signaal waardoor ze besefte dat het allemaal een reden had.
In februari was Sara aanwezig op een misviering. In een verbluffend toeval keek ze naar links en zag ze de man en zijn twee kinderen. Ze besefte toen dat ze naar dezelfde kerk gingen.
“Ik heb hem zelfs nooit verteld waar ik naar de kerk ging”, schreef ze. “Ik gehoorzaamde God gewoon. Dezelfde die deze vader en zijn gezin die zondag naar mijn kerk bracht.”
Wat een barmhartige Samaritaan! In tijden als deze moeten we allemaal de stem in ons hoofd volgen en proberen anderen te helpen wanneer we kunnen. Je weet nooit hoe dichtbij een vreemde werkelijk is.
Bedankt om dit inspirerende verhaal te delen!
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
