Ik kan me alleen maar voorstellen in welke moeilijke situaties het cabinepersoneel zich soms bevindt. Er is altijd iemand die klaagt in een vliegtuig – ze houden niet van hun stoelen, ze houden niet van eten en drinken, ze houden niet van de mensen die er naast hen zitten … de lijst gaat verder. Natuurlijk, voor het cabinepersoneel, maakt het vaak niet uit wat de klacht is, zolang ze maar de belangrijkste regel onthouden: de klant heeft altijd gelijk. Iemand moet de kritiek met een glimlach op zijn gezicht nemen.
Wat passagiers zelden overwegen, is dat het cabinepersoneel – stewards en dergelijke – er bijna altijd naar streeft om van de best mogelijke service te zijn.
Vraag het maar aan Sharon Radcliffe, die getuige was van het grote medeleven van stewardess Jeffrey Jones toen een passagier tekenen van ziekte op zijn vlucht begon te vertonen.
Verpleegster Sharon Radcliffe reisde begin maart van Detroit naar Nashville. Maar het vliegtuig was er nog niet eens in geslaagd om op te stijgen voordat er iets erg gebeurde.
Een paar rijen verwijderd van Sharon zag ze een oudere vrouw ongecontroleerd beginnen te beven. Duidelijk in de war, had de oude vrouw hulp nodig.
Nauwelijks had hij het gezien, Jones snelde naar voren en haalde de vrouw van haar stoel. Hij zei haar om helemaal vooraan in het vliegtuig te gaan.
Sharon, bang dat Jones de vrouw van de vlucht zou gooien, probeerde in te grijpen. Jones kalmeerde haar angsten en antwoordde dat hij de bejaarde vrouw met goede reden verplaatste. “Ze vliegt in de eerste klas,” zei hij.
Het bleek dat Jones zich had gerealiseerd dat de vrouw Parkinson had, net als zijn eigen grootmoeder. Als gevolg daarvan wist hij welke stress ze moest hebben en dus zonder aarzelen zo gehandeld dat hij haar vlucht zo comfortabel mogelijk kon maken. Haar naar de eerste klas brengen was nog maar het begin.
Sharon schreef op haar Facebook: “Voor de HELE vlucht kon ik hem zien komen kijken bij haar, haar aaien. haar helpen opstaan, haar (hand in hand) op en neer door het gangpad lopen en in het algemeen “haar vertroetelen”. ”
Jones deed er alles aan om de vrouw zich veilig en zeker te laten voelen. Hij verliet amper de hele vlucht haar zijde!
Toen Sharon vroeg of hij haar nodig had om de vrouw naar het toilet te brengen, legde hij haar uit dat hij dingen onder controle had.
Sharon’s bericht vervolgt: “Ik vroeg hem of hij hulp nodig had om haar naar de badkamer te brengen; hij vertelde me ‘I GOT THIS’! Hij vertelde me dat zijn grootmoeder Parkinson had en dat hij helemaal goed was, maar dat hij mijn aanbod om hulp zeer op prijs stelde. ‘
Dankzij de onbaatzuchtige acties van Jones verliep de vlucht goed. Toen ze aankwamen, bleef Sharon achter om hem persoonlijk te bedanken voor zijn geweldige service.
‘Toen ik uit het vliegtuig stapte, vertelde ik het Jeffrey. “Ik ben een verpleegster en ik ben zo onder de indruk van hoe je voor die mevrouw hebt gezorgd. Mijn moeder is 70 jaar oud en is een pas gediagnosticeerde patiënt met de ziekte van Parkinson. Ik hoop dat op een dag iemand haar behandelt, net zoals jij die mevrouw hebt behandeld! ‘
Voor Jones was het gewoon een werkdag.
De volgende keer dat je in het vliegtuig stapt, moet je er rekening mee houden dat het cabinepersoneel alleen zijn best doet om iedereen comfortabel te maken. Ondanks de kritiek en klachten gaan ze bijna altijd met een lach op hun gezicht en enthousiasme in hun hart rond.
Deel deze post als je denkt dat Jeffrey Jones een beetje bekendheid verdient vanwege zijn vriendelijke acties!