Dokters zeggen dat de 9-jarige Bailey Cooper, die kanker had, niet veel tijd meer in z’n leven had. Misschien nog maar een paar weken, of een paar dagen.
Maar de jongen worstelde en bleef worstelen. Hij wilde iemand ontmoeten voor hij voorgoed in slaap viel: zijn kleine zusje.
Bailey Cooper werd in 2016 voor het eerst ziek. Aanvankelijk dachten artsen dat hij een virale infectie had opgelopen. Maar het bleek veel erger te zijn dan dat, schrijft Godupdates.
Bailey had Hodgkin-lymfoom, kanker van het lymfestelsel. Dat is een zeldzame vorm van kanker die zich ontwikkelt in de bloedvaten en klieren in het lichaam.
15 maanden lang hebben de jongen en zijn familie een rollercoaster van ups en downs doorstaan. Een tijdje ging Bailey’s kanker een beetje terug en werd hij beter.
Terugval
Maar tijdens een familievakantie belden de artsen met hartverscheurend nieuws – Bailey’s kanker was teruggekeerd.
De artsen zeiden dat zelfs als hij het zou overleven, hij zijn hele leven met complicaties zou moeten leven, volgens zijn vader.
Bailey’s familie en artsen deden hun best om hem te redden, en voerden zelfs een stamceltransplantatie uit. Ongelooflijk, Bailey glimlachte tijdens elke ronde van de behandeling.
Maar helaas was de kanker te agressief. Op het laatst zeiden de artsen dat de jongen nog maar een paar weken te leven had, het konden zelfs dagen zijn.
Maar wat de artsen niet wisten, was dat Bailey besloot te blijven leven tot zijn kleine zusje was geboren. Hij weigerde voor die tijd te sterven.
Alle kansen verslagen
De dokters dachten niet dat het zou lukken, maar Bailey trotseerde alle kansen en in november, toen zijn zusje werd geboren, was Bailey er.
“De dokters zeiden dat hij zou sterven voor Millie geboren was, maar dat deed hij niet. Hij vocht en op weg naar het ziekenhuis zei hij dat we haar Millie moesten noemen,” zei Lee, de vader van de jongen.
“We dachten niet dat hij het zo lang zou volhouden, maar hij was vastbesloten om Millie te ontmoeten. Eind november werd Millie geboren. Hij omhelsde haar en deed alles wat een oudere broer zou doen, haar luier verschonen, haar wassen, voor haar zingen,” aldus zijn familie.
De familie besefte dat Bailey Kerstmis niet zou halen, maar zijn wens ging in vervulling, en dat was Millie ontmoeten. Dagen later viel hij voorgoed in slaap.
Het verhaal van Bailey en zijn vechtlust laat niemand onverschillig. Voel je vrij om dit artikel te delen en zo hulde te brengen aan deze aardige jongen.
Ga in vrede, Bailey.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
