Kelci en Theron Jagge zijn ouders die net het adoptieproces hebben afgerond en zichzelf in meer dan één opzicht als gelukkig beschouwen.
Het Texaanse echtpaar begon het adoptieproces in 2020 nadat ze christen waren geworden en besloten hadden een kind met bijzondere behoeften te adopteren.
Nadat ze in contact waren gekomen met een lokaal adoptiebureau, bekeken ze hun opties en stelden ze vast ze dat er in Oekraïne veel kinderen waren die een liefdevolle thuis nodig hadden.
“Er zijn veel kinderen in Oekraïne. Ik begon veel families te volgen [op sociale media die deze kinderen hadden geadopteerd en om de voor en na te zien is verbluffend,” zei Kelci Jagge, volgens de New York Post.
Het Texaans koppel heeft al twee biologische kinderen samen, en had een foto gezien van de vierjarige Ruslan.
“Ik zag dit jongetje en heb een week lang gehuild toen ik zijn foto zag,” zei Kelci.
Toen het koppel voor het eerst aankwam in het weeshuis in Oost-Oekraïne, probeerde het personeel hen te ontmoedigen om Ruslan te adopteren. De jongen had hersenverlamming, had een voedingssonde nodig en leed aan ernstige ontwenningsverschijnselen nadat hij opioïden had gekregen van het weeshuis.
“Hij huilde nooit. Later kwamen we te weten dat dat kwam omdat hij verdoofd was,” zei Kelci.
Maar het echtpaar was verliefd op het jongetje en was vastbesloten hem te adopteren.
“We weten alleen dat hij bij zijn geboorte in het ziekenhuis is achtergelaten. Hij heeft een tijd in het ziekenhuis gelegen voordat hij naar een weeshuis ging. Zijn vader is niet geïdentificeerd. Zijn moeder stierf eind 2021,” legde Kelci uit. “We voelden dat we dit moesten doen.”
Kelce en Theron zagen hoezeer Ruslan leed en hoe het weeshuis hem niet hielp. Hij leed ook aan ernstige longontsteking en ondervoeding, en ze wilden hem graag terugbrengen naar hun huis om hem de medische zorg te geven die hij nodig had.
Het echtpaar keerde terug naar de Verenigde Staten om hun adoptie af te ronden, maar terwijl ze daar waren, werd de situatie tussen Rusland en Oekraïne instabieler toen de Russische president Vladimir Poetin aanhoudend had gedreigd met agressieve maatregelen tegen Oekraïne.
Toen het koppel terugkeerde naar Oekraïne, stond het land op het punt te worden aangevallen door Rusland. Het gebied waar hun zoon verbleef, Kramatorsk, in de regio Donetsk, beschreven ze als een “eng gebied” dat ze “graag wilden verlaten”.
Het echtpaar mocht hun zoon op 8 februari uit het weeshuis halen. Drie dagen later haalden ze een visum voor Ruslan op bij de Amerikaanse ambassade in de hoofdstad Kiev, vlak voordat die op 12 februari gesloten werd.
Maar toen het koppel aankwam op de luchthaven, klaar om aan boord te gaan van een vlucht terug naar huis, wilden de grenswachten hen niet laten vertrekken. Ze zeiden dat de adoptiepapieren ongeldig waren, aldus de New York Post.
“Het kon hen niet schelen”
Ruslan z’n toestand verslechterde en het was van vitaal belang dat ze hem zo snel mogelijk vrij kregen, maar de grenswachten drongen aan op nog eens 30 dagen wachttijd.
“Ik bleef maar zeggen: ‘Kijk naar onze zoon, hij gaat dood als jullie ons hier 30 dagen laten blijven,’ en dat kon hen niets schelen,” herinnert Kelci zich.
Met een dreigende invasie vanuit Rusland en Ruslans toestand die steeds erger werd, deed het koppel al het mogelijke om hun zoon het land uit te krijgen. Ze lieten hun advocaat samenwerken met de grenswachters en stuurden foto’s van hun zoon naar hun dokters.
Gelukkig werd de grenswacht opgeheven en konden de Jagges terugreizen naar de Verenigde Staten. Ze kwamen in de vroege uurtjes van 16 februari thuis in San Antonio.
Op 24 februari lanceerde Poetin een grootschalige invasie in Oekraïne.
“Als we daar nog een dag langer hadden vastgezeten, weet ik niet of hij het gehaald zou hebben,” zei Kelci.
Het is hartverscheurend om te zien hoe gehandicapte kinderen over de hele wereld worden behandeld. Godzijdank bestaan er mensen zoals de Jagges die deze kinderen de liefde en steun geven die ze nodig hebben. Deel het alstublieft verder.
Je kunt ons nu ook volgen op Instagram voor meer goede verhalen, foto’s en video’s.
