Enkele jaren geleden ontdekte fotograaf Sid Saunders tijdens een wandeling in het bos iets op waardoor hij een krop in de keel kreeg.
Terwijl hij op wandel was ietwat buiten zijn gewone route, begon het plots hevig te regenen. En het was toen dat hij hard op een steen botste.
Op het eerste zicht dacht Sid dat hij tegen een boomstronk had gebotst, maar toen hij dichter keek zag hij dat het helemaal geen boom was.
Nee, het was een grafsteen zowaar die helemaal bedekt zat onder het mos. Bijna onmogelijk om op te merken.
Saunders was gefascineerd door wat hij zag. Hij kon het niet laten, en onderzocht de grafsteen.
Hij zag hoe vies en mossig de steen was, dus besloot hij om het wat op te poetsen zodat de grafsteen terug eerbiedig was.
“Ik besloot de volgende dag terug te keren en de steen schoon te maken, en de grond er rond,” vertelde Saunders aan The Dodo.
Toen hij het mos verwijderde en de steen opblonk zag hij de tekst op de zerk.
Toen al het vuil verwijderd was, merkte Saunders dat het geen gewone grafsteen was. Het was een eerbetoon aan een geliefde die was gestorven in het jaar 1882.
“Ter nagedachtenis van kleine Duchie,” stond er op.
Saunders stelde vast dat het al 130 jaar oud was. Onder de tekst was een kleine afbeelding van een konijn gegraveerd waarbij stond: “Geboren augustus 1869. Gestorven december 1882.”
De fotograaf dacht aanvankelijk dat de kleine grafsteen voor een hond bedoeld was, maar bleek dat deze laatste rustplaats voor nog iets kleiner was.
“Ik kon het niet geloven!” zei Saunders. “Toen ik terugkeerde en de steen had schoongemaakt, zag ik het konijnensymbool en besefte ik dat het van een Nederlands konijnenras moest geweest zijn.”
Nederlandse konijnen zijn populaire huisdieren, makkelijk te herkennen aan hun kleur. Ooit waren ze de meest populaire konijnensoort, met heel wat fokkers in Engeland.
In de juiste omstandigheden kunnen konijnen tot 10 jaar worden. Duchie was zelfs 13 jaar geworden. Hij was wellicht heel graag gezien door zijn familie.
“Hij moet heel goed verzorgd geweest zijn gezien zijn oude leeftijd,” vertelt Saunders aan The Dodo.
De grond waar Duchie was in begraven was private eigendom sinds de 19de eeuw.
Het is hoogstwaarschijnlijk dat het konijn tot de eigenaars van de grond behoorde. Tegenwoordig lopen er allerlei wandelpaden door het natuurgebied. Maar aan de grafsteen te zien lijkt het er wel op dat niemand Duchie’s graf heeft opgemerkt doorheen de jaren.
Deze boeiende ontdekking is iets waar alle dierenliefhebbers van kunnen genieten, en zeker als het 130 jaar oud is.
Een grote dankjewel aan Sid om Duchie’s graf de schoonmaakbeurt te geven dat het verdient.
Iedereen die een dier heeft (of heeft gehad) weet hoe speciaal de band is tussen mens en dier.
Als jij een dierenvriend bent: delen maar, dit artikel!